Home Interview SOUND TRACK: Budget Trash

SOUND TRACK: Budget Trash

by Bjorge Meulemeester

Budget Trash is een psychedelische/alternatieve band uit Brugge. In 2016 waren ze al winnaar van Best of Brugge en genomineerd voor de Nieuwe Lichting. In 2018 waren ze overigens ook finalisten van Humo’s Rock Rally, die er het volgende over vertelde: “Niemand van Budget Trash leek mij bovengemiddeld bekwaam op de respectieve instrumenten, maar wat zij er gezamenlijk mee in elkaar hadden gekutseld was redelijk uniek. Vergelijkingen maken was moeilijk, wat in dit bijzondere geval een erg goed teken was. Punk die ambitie heeft om pop te willen zijn. The Stone Roses onder aanvoering van Elvis Costello. Dat er af en toe vals gezongen werd, hoorde er helemaal bij. Niemand die achteraf goed wist wat hij of zij precies gezien had, en niemand die dat erg vond.” Je kan ze live aan het werk zien tijdens de voorrondes van Sound Track op 28 september om 20u in Cactus Club, Brugge. Hieronder krijg je alvast te lezen hoe zij onze vragen beantwoord hebben!

Waar komt de naam vandaan en stel jullie maar eens voor!
Wij hadden geen geld voor mooi/duur materiaal en speelden trashy muziek, ( als je het dat zelf al zou kunnen genoemd hebben) daaruit zocht onze gitarist (Tibo) op synoniemen.net een andere woord voor “cheap” en zo ontstond “Budget Trash”. Arno heeft de naam lang gehaat maar heeft er ondertussen al vrede mee gesloten haha. Democratie regeert de band.

Hoe moeten we jullie muzikale geschiedenis tot nu voorstellen?
Het begon in de slaapkamer van de ondertussen ex-drummer, hier probeerden we muziek te spelen, we konden een paar akkoorden. De rest is geschiedenis. Dit was bijna 4 geleden. Ondertussen zijn we met 1 man minder en hebben we een drumwissel ondergaan. We werden geselecteerd voor De Nieuwe Lichting in 2016 en haalden vorig jaar de finale in Humo’s Rock Rally. Dat is het zowat in héél ruwe lijnen.

Wanneer besefte je dat muziek spelen je passie is?
Toen we beseften hoeveel plezier we er uit haalden en hoeveel energie we er in kwijt kunnen. Dit werd al duidelijk bij het allerprilste begin.

Wat maakt de Belgische muziekscene uniek denk je, of is die helemaal niet uniek?
We kennen enkel de Belgische scene, dus we kunnen niet echt oordelen of hij uniek is. De Belgische garagescene echter kennen we wel zeer goed en we kunnen met trots zeggen dat dit wel een echte “familie” is. Iedereen kent iedereen. Wie meer wilt weten over deze scene kan jaarlijks op Rock Zerkegem terecht! En check zeker de docu “You’ll Never Tame Me: A look into the Belgian garage scene” van Casper de Geus en Sam De Clercq eens!

Wie zijn voor jullie inspiratiebronnen en hoe zou je je muziek zelf omschrijven?
Eigen muziek vinden we moeilijk te omschrijven, luister eens en geef zelf je mening.

Met welke band of artiest word je vergeleken, hoewel je dat absoluut niet wilt?
Geen idee eigenlijk.

Voor welke band zou je wel eens graag het voorprogramma willen spelen en waarom?
Tibo: Yussef Dayes, om gratis naar een show van hem te kunnen.
Arno: Iceage, een kot vol punkers, need i say more?!

Wat maakt jullie anders dan andere bands denk je?
We luisteren allemaal naar verschillende muziek waardoor er in onze muziek heel veel verschillende aspecten zitten uit verschillende genres. Tibo luistert bijvoorbeeld vaak naar jazz, funk, hip-hop, soul terwijl Arno vooral post-punk en new wave draait. Kawien luistert dan weer voornamelijk naar bedroom pop. En Jente, tjah, dat is waarschijnlijk de grootste muzikale duizendpoot van ons allemaal. We zijn wel heel open-minded en staan altijd open voor wat we mekaar willen leren kennen, dat zorgt ervoor dat we meestal ook wel spontaan compromissen kunnen sluiten tijdens het maken van muziek.

Wat wordt de volgende (grote) stap voor de band?
We hebben nog wat muziek te releasen! Hopelijk ooit eens touren.

Welk album kunnen jullie op repeat beluisteren?
Tibo: (geen album, maar nummer) “Love Is The Message van Yussef Dayes x Alfa Mist x Mansur Brown x Rocco Palladino live at Abbey Road Studios” of Apollo XIII van Steve Lacy, alles van Eddie Hazel/Funkadelic. Oh, en Jassbusters (van Connan Mockasin), ook heel tight.
Arno: De laatste tijd draai ik alles van Boy Harsher echt grijs.

En wat is je favoriete plaat aller tijden en waarom?
Hier durven we geen antwoord op geven.

Wat is het mooiste en het minst mooie aan muziek?
De emotie die er in kan schuilen / het niet kunnen stilstaan. We weten niet zo goed wat er niet mooi aan is eigenlijk.

Met wie zou je het niet erg vinden om 8 uur mee in een lift te zitten en waarom?
Tibo : Steve Lacy, because he looks like a chill guy to hang with.
Arno: Met Robert Smith of Conor Oberst wil ik wel eens een goeie babbel.

Spotify / vi.be / Facebook
Meer informatie over Sound Track vind je hier.

You may also like

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Accept Read More