Home Belgisch DEAD HIGH WIRE

DEAD HIGH WIRE

by Didier Becu

Via Kinky Star verscheen deze maand  Satellite State Brain Drain  van Dead High Wire. Een release van dit Antwerpse-Mechelse postpunktrio die voor Marieke overweldigend genoeg was om een paar vragen op de heren af te vuren. 

Welke betekenis zit er achter de titel van de ep: Satellite State Brain Drain?
Ruben: Hoe de naam is ontstaan? Ik las ooit … (zucht). De naam bekt gewoon lekker. De volgende plaat zal heten: Banana republic pubic.
Sacha: Het gegeven dat de geschiedenis zichzelf herhaalt was voor mij voldoende als onderhuidse boodschap in de titel.

Wat waren jullie grootste invloeden bij het opnemen van deze ep?
Sacha: Duitse overheersers, shizofrenie, SM-kelders en overlopers in de goede zin van het woord.
Ruben: SM-kelders, wtf?

Wat is jullie favoriete nummer op de ep?
Sacha: Hetzelfde als dat van jou, Chains! (lacht) Het is het meest ‘impulsieve -drummergaateffekakkenduswejammenwat’ nummer op de ep en is uitgegroeid tot een gesmaakte afsluiter van onze shows! Ik hou ook van het psychedelische kantje dat eraan zit.
Thijs: Chains is inderdaad een van de favorieten… (ik heb dan ook besloten meermaals te gaan kakken tijdens een repetitie, het werkt blijkbaar inspirerend (lacht). Het is een bezwerend en “drone-achtig” nummer waarvan weinig verloren is gegaan ten opzichte van de allereerste versie.
Ruben: Doe maar Defectors. Waarom? De boventonen van mijn gitaarlijn, de lage tweede stem die op vinyl extra tot zijn recht komt, de pompende baslijn, de hoekige drums.

Wat vonden jullie het leukste aan het opnameproces?
Sacha: Je groeit als band na elke opname. Dankzij een goeie producer leer je ook dingen die je uit gewoonte op een bepaalde manier speelt in vraag te stellen. Je vertrekt met een nummer naar de studio, maar het resultaat is vaak anders dan hoe het initieel klonk. Ene Pascal van Studio Jezus houdt er nogal van om ons tot het uiterste te dwingen en dat is hem weer mooi gelukt.
Ruben: Ik ben een beetje een gear-nerd dus in de studio is het altijd snoepen.
Thijs: Voor mij was dit in feite de eerste keer dat ik in een studio opnam. Ze hebben daar wel goede Panamese koffie.

Op welke Belgische festivals zouden jullie graag spelen?
Sacha: Moeilijke vraag, de programmatie op veel festivals loopt enorm gelijk om een of andere reden. Daarom liefst op de festivals die er qua programmatie altijd uitspringen en passen bij onze stijl. Dan denken we oa aan Rock Herck, Boomtown, Dour enkele jaren terug, Rock Zerkegem misschien? Trouwens het moet gezegd dat Nederland tegenwoordig België wel overtreft qua festivals met goeie muziek en sfeer in onze schuchtere mening… Denk maar aan een Incubate of Eindhoven Psych Fest.
Ruben: Dour heeft altijd een leuk programma. Daartussen staan zou toch een hele eer zijn.
Thijs: Op Into the Woods lijkt het mij wel fijn om eens spelen… of Boomtown zou ook wel passen (lacht)

Wat vinden jullie het allerbelangrijkste in een band?
Ruben: Dat het klikt, zowel muzikaal als daarbuiten. Praten helpt. Posters in het repetitielokaal, ook.
Thijs: op muzikaal vlak dat je naar elkaar luistert tijdens het jammen en elkaar aanvoelt wanneer de ander iets wil vertellen met zijn instrument. Daarbuiten is het zeker belangrijk af en toe eens door te zakken op café of samen naar een optreden te gaan. Dat laatste wordt wel moeilijker gezien de drukke job(s) en die andere bijjob: papi spelen.
Sacha: Klopt. En teveel praten is dan weer niet goed, spelen helpt. Het gevoel elkaar muzikaal aan te voelen en op elkaar te anticiperen is fantastisch: dan ontstaat de echte click.

Wat doen jullie als jullie een fout spelen op het podium?
Sacha: Dan beginnen we elkaar uit te schelden en gooien we onze gitaar tegen de grond om vervolgens te gaan huilen in de backstage terwijl het publiek ons nog net kan zien. Nee hoor, dat leer je wat te relativeren, het allerbelangrijkste is dat de set strak in elkaar zit. Vaak horen mensen de kleinere foutjes niet. En zo leggen we de drummer wat extra druk op (glimlacht).
Ruben: Wie een fout maakt, stemmen we resoluut weg op de eilandraad.
Thijs: Welke fout?

Wat is jullie favoriete platenlabel?
Sacha: De laatste jaar is er een wildgroei aan betere indie labels dus moeilijke vraag. Van de vaste waarden: In The Red Records en Sub Pop, van meer recente labels zou ik toch denken aan Captured Tracks of Lollipop Records. Daarop verschijnen veel bands die me tegenwoordig muzikaal het meest aanspreken.

Welke producer zouden jullie kiezen voor jullie eerste album als jullie al het geld van de wereld hadden?
Ruben: Ik weet niet of je een producer met geld kiest. Een goede producer hoeft ook niet altijd (heel) veel geld te kosten. Als ik luidop denk: Nicolas Vernhes lijkt me iemand met de juiste aanpak, attitude en gear. Maar die zal inderdaad wel zijn prijs hebben.

Als jullie voor de band één realistisch/onrealistisch einddoel mochten stellen, wat zou dit dan zijn?
Ruben: Een mooi full album en goeie shows spelen op interessante plekken.

You may also like

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Accept Read More