Surface Of The Earth is een free noiserocktrio uit Nieuw-Zeeland dat in de tweede helft van de jaren 1990 twee langspelers en enkele singles uitbracht. En dan werd het grotendeels stil rond Donald Smith, Paul Toohey en Tony McGurk.
Alhoewel, met releases van K-Group (Toohey) en Destrifan (Smith) wist het Vlaamse Knotwilglabel de aandacht voor de Nieuw-Zeelanders vast te houden. Een voorliefde zelfs voor de muziek die van ginder achter komt, dus het is dan ook meer dan logisch dat als Surface of The Earth na drie decennia nieuwe muziek uitbrengt, het label stond te springen om de opnames uit te brengen, ook al in functie van de eerste Europese toer ooit van het collectief.
Tien stukken staan er op de cassette, waarbij de subtiele drones zich traagjes uitvouwen en waarbij de feedback dan wel altijd prominent aanwezig is, die is zelden tot nooit opdringerig. De slow motion van de muziek moet behouden blijven.
Geraffineerd is het geluid, bestudeerd en uniek, verder werkend op wat ze in de jaren 1990 maakten maar dan verfijnder, nog meer uitgewerkt, bezadigder zelfs net als hun leeftijd.
Bij een iets hoger volume komt In Colours het best tot zijn recht. Dan pas komen de vele laagjes tot bloei en zijn de details beter te onderscheiden. Surface Of The Earth maakt dan ook maar niet zomaar wat droney muziek maar geeft eerder een masterclass hoe met heel weinig middelen toch de toon binnen een genre kan worden gezet.
