Cyril Laurent is de Fransman achter het project Lambwool. Met Ashes maakte hij een heel diepgravend album dat trauma’s, angst en vrees voor de komende apocalyps waarmee hij in zijn jeugd worstelde door de aanval van de Russen in Oekraïne weer helemaal opflakkerde.
Hij zag geen andere uitweg dan die angst voor een globaal conflict, voor een dreigende atoomoorlog, voor een vreselijke apocalyps, in klanken om te zetten.
Ashes is dan ook een zeer donkere plaat vol drones die zijn doorspekt met bevreemdende percussie en bewerkte informatie over de oorlog, die als verknipte veldopnames doorheen de zeven nummers opduiken.
Lambwool is al actief sinds het jaar 2000 en het eerste album kwam er in 2005 (Fading Landscapes). Voordien zat Laurent meer in de metalhoek dus de man is al een heel eind actief in het muziekwereldje. Dat wil echter niet zeggen dat hij een veelvraat is inzake het produceren van albums.
Hij doet het liever mondjesmaat, als een gepast onderwerp zich aandient waarmee hij vol aan de slag kan. Een reis door IJsland bijvoorbeeld of zoals in dit geval een oorlog met al de miserie die erbij komt kijken.
Tien dagen lang na het uitbreken van voornoemde oorlog verkeerde Lambwool in een extreme paniekstemming. Die emoties naar klanken vertalen is voor hem dan ook een soort exorcisme. Zijn drones doorspekt met veldopnames van bijvoorbeeld bombardementen, sirenes en schreeuwende mensen maken deze plaat nog donkerder dan ze initieel was opgezet. Nu is ze bijna als een historisch testament van de gruwel veroorzaakt door Poetin en zijn trawanten.
Dark ambient die nog net iets donkerder is dan wat meestal al het geval is, dat is Ashes van Lambwool.
