Jef Mertens

Nickolas Mohanna is dit keer verantwoordelijk voor dit kluwen aan composities dat de nieuwste Dadaist Tapes omvat. Wie het Geelse label in het verleden wat heeft gevolgd, kan vaststellen dat er een, iet of wat, duidelijk lijn in de releases zit. Experimenteel, sferisch en compromisloos zijn telkens kenwoorden die elke prachtige cassette kenmerken. Ondanks de duidelijk lijn die het label heeft uitgezet, weten ze toch keer op keer met hun releases te verassen en met Nerve Plexus van Nickolas Mohanna is dat opnieuw niet anders.

Dust, resulteert in drie intrigerende composities waarin gespeeld wordt met speelconventies, repetitiviteit, structuur en geluid an sich. En, hoewel het weinig waarschijnlijk is dat één van deze composities zal fungeren als openingsdans op jouw trouwfeest, zorgen ze alleszins voor een meer dan interessante luisterervaring.

De oorlog in Vietnam werd in 1975 definitief beëindigd bij de val van Saigon. En hoewel de meesten die On Broken Stairs al ter ore hebben gekregen zich waarschijnlijk in de verste verte niet kunnen voorstellen wat de release met de Vietnamoorlog te maken zou kunnen hebben, is er tijdens het beluisteren niets anders waar we aan kunnen denken. Zowel tijdens het beluisteren van de cassette als bij de aanblik van de cover is het ook The Deer Hunter van Michael Cimino die bij regelmaat van de klok door onze gedachten schiet. Waarom dat dan wel is? Lees gerust verder…

Bij opnames proberen de meeste bands en artiesten zoveel mogelijk achtergrondgeluiden te weren. Ze willen het nummer op band krijgen zoals zij het voor ogen hadden en zoals het werd uitgeschreven. Op zich is daar niets mis mee, integendeel zelfs. Bij Son Of Buzzi is het echter mooi om te zien hoe een deel van de controle bewust losgelaten wordt waardoor spontane achtergrondgeluiden omarmt worden en integraal deel uitmaken van de compositie.

De lockdown heeft duidelijke de creatieve mens in Jef Mertens niet afgeremd. Nadat hij enkele maanden geleden vriend en vijand al verraste met No Amp, ondertussen ook nog eens een 7” en twee improvisaties op de wereld losliet, is hij daar nu terug met full album No Map.

Wie wat bekend is met de releases van Dadaist Tapes en meer specifiek met de vorige releases van Jef Mertens weet dat je doorgaans geen meezingers à la Love Me Do of Strawberry Fields moet verwachten; iets dat ook voor de release van single Reversed Feedback, No Control opnieuw van toepassing is. De drang om experimenteel om te gaan met geluid heeft Jef echter duidelijk wel geërfd van The Fab Four.

De tijd dat je versterkers nodig had om de elektrische gitaar te bespelen, is definitief verleden tijd, tenminste als we de No Amp cassette van Jef Mertens mogen geloven. 6 tracks op de elektrische gitaar maar van een versterker geen enkel spoor. Misschien dat Kerry King in de toekomst dan toch eens zal moeten denken om wat toffe planten achter zich op het podium te zetten en de versterkers en bijbehorende cabs thuis te laten.

Los van Toots Thielemans en zandlegsters is de inhoud van deze cassette voor ons zonder twijfel een underground pareltje.