Het overkwam Joachim (drums, bas, synths), Kristien (zang) en Guy (gitaar, zang) van Splendidula in hun tienerjaren: fans worden van My Dying Bride. Hoe schoon moet dat dan wel niet zijn voor de Belgische atmosferische black-/ doommetalband om een single te maken met ex-My Dying Bride’s icoon Aaron Stainthorpe.
En dat is wel wat geworden! Rammende riffs en diep bonkende drums die bij tijden strak en snel er op los gaan, terwijl Kristien de waanzin bijeen schreeuwt in Echoes Of Quiet Remain. Geen echo’s in stilte. De track duurt net geen tien minuten en dat is net genoeg om al hun gezamenlijke talenten te presenteren.
Dubbele leading vocals dus, waarbij er gefluisterd wordt, melodieus in duet gegaan wordt door Kristien en Aaron, maar ook spoken words van hun vorige gitarist Pieter Houben en er oerschreeuwen tegen een sterk instrumentaal kader gegooid worden. Langzame doom wordt afgewisseld met weerstand en woede.
Echoes Of Quiet Remain is de eerste single van hun aankomende album Absentia, dat in 2026 uitkomt via Argonauta Records. Met de track laten ze meteen de intense emotie van de plaat horen én de vernieuwde richting van de band. Nog meer doorleefd, nog intenser dan voorheen.

Het album schreven ze in de periode waarin ze afscheid moesten nemen van dierbaren, waaronder bassist Peter Chromiak. Verdriet, spanning en introspectie zitten sterk verweven in de kern van hun nieuwe werk.
Splendidula : “Echoes Of Quiet Remain neemt een speciale plaats in op Absentia, een album opgedragen aan degenen die we verloren hebben. Het nummer is ontstaan uit een paar onafgemaakte riffs geschreven door onze bassist Peter, die in 2022 overleed. De teksten zijn gevormd door het verdriet om het verlies van onze trouwe metgezel Gimli, terwijl de gesproken tekst van onze voormalige gitarist Pieter een oprecht eerbetoon aan Peter is. Toen we Aaron Stainthorpe ontmoetten, een van de favoriete artiesten van onze dierbare vriend Sven die in 2021 overleed, voelde het als een lot om hem als gastzanger uit te nodigen. Dit nummer brengt de verhalen van onze verlorenen samen, en daarom moest het onze eerste single worden.”
Ook Aaron blikt terug op zijn bijdrage: “De beslissing om mee te doen aan dit nummer was niet alleen gebaseerd op de geweldige muziek, maar ook op het verhaal erachter en het verdriet dat ermee gepaard ging. Toen ik hoorde dat het nummer, en eigenlijk het hele album, was opgedragen aan de nagedachtenis van de goede vriend van de band, Sven, was ik helemaal om. Emotionele muziek is de ruggengraat van mijn muziekcarrière geweest en dat is precies wat we binnen Splendidula hebben. Duister en prachtig, dit komt recht uit mijn hart.”


