Soms zet je muziek op om te dansen. Soms om tot rust te komen. En soms gewoon om weg te dromen. I Am Here van Laele valt in die laatste categorie: haar breekbare stem en de tintelende toetsen vormen het muzikale equivalent van wegglijden in zijdezachte lakens. Toch krijg je niet de kans om in slaap te vallen, omdat zich op het juiste moment een filmische climax ontvouwt.
De prachtzin “But these clouds crawl from under those beds I stay” verraadt echter al meteen dat I Am Here geen vederlicht slaapliedje is. Laele vertelt het verhaal van iemand die zich volledig verliest in een relatie en zo vervreemdt van wie ze werkelijk is. Wanneer de liefde voorbij is, blijft ze verwoest achter en slaagt er niet in zichzelf weer bij elkaar te puzzelen.
Hoeveel van onszelf mogen we opgeven om met iemand samen te zijn? De manier waarop Laele op het eind “I am here” als een mantra herhaalt, geeft hoop: ze is niet weg, ze is er nog steeds.
I Am Here mist het meeslepende van voorganger Wonderful en meandert wat te veel. Maar wie fan was van Laeles vorige nummers, zal niet teleurgesteld zijn door wat de zangeres hier bij elkaar droomt. De cello die op de gepaste momenten voorbijwaait is van Helena Faes, toetsen en productie zijn in handen van Mirek Coutigny, die ons al vaak verraste met muziek tussen de werelden van klassiek en elektronica.
