Deze garagerockers uit het Antwerpse komen, jochei jochei, zeer binnenkort met een nieuwe plaat. Althans, dat hopen we. In een betere wereld zou deze ongetwijfeld heerlijke plak er al geweest zijn, maar deze singlerelease werd een hele poos uitgesteld, maar nu is hij er!
De begeleidende, zogeheten bio heeft het over post-punk en hoe het genre zich hier de eigenschappen feverish, sweaty energy, irresistable chaos, raw, unrelenting en ominous mag toe eigenen. Dat klinkt ons uiteraard als, euhm, muziek in de oren. Meteen halen we onze pretoogjes uit de kast om die, ook vrijwel meteen, terug te stoppen. Al deze heerlijke beschrijvingen slaan vooral op de live shows en hun eerder werk, vinden wij. De lovende bio-woorden van hierboven passen dus beter bij hun eerste full-lenght dan bij deze song.
Enkele jaren geleden leek het ons allemaal iets meer rechttoe rechtaan, wat rauwer ook. De angel is afgebroken en het gif is uitgewerkt, zo lijkt het, maar in de plaats krijgen we uiteraard een band die nog beter op mekaar is ingespeeld. Die voorzichtig wat grenzen verplaatst, andere dingen test en geëvolueerd is in het schrijven/maken van muziek. Het doet er eigenlijk allemaal niet toe, dit is een sterke lap muziek.
Om het hebbeding garagepunk te noemen, is wat overdreven maar eerder vernoemd genre en een kruisbestuiving van bands als Televison, Tuff Guac en/of Fake Indians nemen we maar al te graag aan.
Goede, zeer gevarieerde track met verschillende luisterlagen waar telkens wel weer iets nieuws in te ontdekken valt. Anders en minder onze voorkeur wegdragend, maar wel zeer benieuwd naar de hele verzameling verse nummers.
