De beelden van de aangespoelde Aylan zetten heel wat in beweging. Minstens 20.000 mensen verdronken in de Middellandse zee de voorbije zeven jaar. De nieuwe single van Gentse band Crossbeat beschrijft hoe wij daarmee omgaan.
Crossbeat verraste ons deze zomer nog met het fijne Playground dat een perfecte soundtrack leverde bij een zonsondergang en een frisse caipirinha. Met Aylan doen ze dat kunstje nog eens over al vallen ze muzikaal met deze track toch een beetje in herhaling. De typische knip- en plakpercussie staat opnieuw centraal en de voor de vocals deden Dries Merre en Frederic van Melle opnieuw beroep op Manou Maerten. Op Aylan zijn de vocale uithalen iets minder prominent aanwezig en dat valt te betreuren met een fijne zangeres als Manou. Voor de rest horen we een mooie intro die even oosters klinkt als Babi pangang, een triphop protestnummer met een fijne dromerige compositie en een ietwat overbodige outro. Deze track drijft op stuwende baslijnen als een bootje op de Middellandse zee.
“The sea is red, for all to see. Our skins are shed, unfortunately”, klinkt het in Aylan. Het nummer wijst zo op het contrast tussen het leed van duizenden en de kleine dagelijkse besognes waar we zo mee bezig zijn. “Toen ik op vakantie in Spanje in de zee lag, besefte ik plots in wat voor een bloedbad ik lag”, vertelt Dries Merre. “Maar intussen probeerde ik gewoon samen met andere badgasten toch zo veel mogelijk van de verkoeling te genieten.” We mogen onze ogen niet sluiten voor het onrecht dat zich voor onze ogen afspeelt maar moeten anderzijds ook blijven genieten van kleine dingen van het leven, anders worden we depressief. Een verhaal met een lach maar vooral een traan, voorzien van de nodige melancholie, zweverige triphop en een gitzwarte ondertoon.
Aylan is de tweede single van Crossbeat op het nieuwe Belgische label International Language of Stereo Algorithms.
