België en country? Nope, nooit een goeie match geweest. Behalve enkele countrysterren van den Aldi, die hun flauwe Grand Ole Opry afkooksels destijds op 7″ pleurden en die we dus nu draaien op carnavalsfeestjes, is er bitter weinig reden tot het aantrekken van onze lelijke slangenleren boots en het verhullen van onze kale knikker middels een echte Stetson. Edoch. Bands als The Slipmates en Moonshine Reunion, die een flinke scheut country aan hun heerlijke rockabilly toevoegen, zijn wel degelijk topacts.
Of een band als Donky Diesel, die verschillende americana elementen vermengt met rock of pop, klinkt in onze oren ook zeker niet verkeerd. Het soort country van Blue Gene is van meer klassieke aard, recht uit de Texaanse saloon, met torenhoge clichés, tot de klederdracht toe.
We horen jullie al naar de pot sprinten en verkrampen. Niet nodig. Dit klinkt zeer niet-Belgisch, om maar iets onnozels te zeggen, maar dat is een ontzettende plus. Recht naar de jaren vijftig. Deze country staat mijlenver af van de outlaw country of cuntry die we kennen van bijvoorbeeld Hetten Des of Hank III. Dus een pak braver en gepolijster dan laatstgenoemde twee bands. Muzikaal horen we veel meer gelijkenissen met onze eigenste Bobbejaan Schoepen, Weens 12 Golden Country Greats album of de iconische Willy Nelson. Ook tekstueel kan Mr. Gene ons wel bekoren: “Now there’s police at my door and a taxman on the floor, vinden we hier fantastisch.
Texas gaat over taxes (foutje?) en die niet kunnen betalen, een working class song dus, wat ons punkhart alleen maar sneller doet slaan. Vorig jaar stonden we met z’n allen – punx, rockers, roots liefhebbers – schouder aan schouder en met open mond te genieten van Jesse Daniels‘ fantastische country set op het almachtige Sjock Festival in Gierle. Geen alt-country of eender welke hippe moderne zijtak van het genre maar puur onversneden cowboy plezier. We hoorden uiteraard nog maar één track en ook live hebben we ze nog niet mogen meemaken maar Blue Gene en zijn bende horen in hetzelfde straatje thuis, zo simpel is het.
Texas is een sterke, traditionele countrysong, daar moeten we niet belachelijk over doen. Zeer benieuwd naar de debuutplaat die begin 2025 zal uitkomen.
