Luminous Dash wil de website zijn die schrijft over al het muzikale talent dat aan de Belgische bodem ontspruit. Een makkelijke taak, zou je denken, ons land is immers een zakdoek groot. En toch gebeurt het nog dat er briljante dingen ons ontglippen. Zandland bijvoorbeeld: op 23 november brachten ze hun debuutplaat uit, nu pas komt die ons ter ore. Maar wat een geluk dat we dit alsnog ontdekken.
Jazz met beeldende, surrealistische teksten, in het Nederlands dan nog wel: heel vaak zal het nog niet gedaan zijn. De stem achter Zandland is die van Niels Boutsen, beter bekend als Stoomboot, die eerder al tekende voor een rist liedjes vol sprankelende taalvondsten. Hier wordt hij omringd door jazzmuzikanten op saxofoon, gitaar, drum en bas: een weergaloze combinatie.
Boutsens fluisterende parlando is al ritmisch op zichzelf: hij weet als geen ander waar hij woorden moet neerzetten en stiltes moet laten. De muzikanten doen echter meer dan enkel ondersteunen. Luister maar hoe de saxofoon een prachtige, ochtendlijke melodie neerzet op Muurbloempje en een avondlijke op Ik weet niets meer, of hoe de gitaar zich schijnbaar moeiteloos om de woorden heen kringelt als rook in een jazzclub van weleer op Ik ben niet bang.
Af en toe wordt het gaspedaal stevig ingedrukt, zoals op Geef het spook geen kans, en kunnen we van jazzrock spreken, dan is de sfeer weer heerlijk meditatief, zoals op Boze wolf. En natuurlijk zijn er de teksten, die de luisteraar meenemen op een reis over het kronkelende pad tussen wakker zijn en dromen. Laat dit alles nogmaals een bewijs zijn dat dit Zandland grootse muziek maakt.
