Als passie voor muziek gedeeld wordt, dan kan dat verschillende vormen aannemen. Voor Xavier Kruth en Gerry Croon was dat hun gezamenlijke liefde voor muziek van o.a. Goethes Erben, Sopor Aeternus en Lacrimosa. Beiden konden ze dat duistere kantje alvast succesvol kwijt als redacteurs bij het online muziekmagazine Dark Entries. De gedeelde passie bleek nog groter te zijn en de heren versmolten in hun muzikale project Winterstille.
Maar ook dat is niet hun debuut als muzikant. Xavier (zang, akoestische gitaar) heb je misschien al aan het werk gezien met The Marchesa Casati, Kinderen van Moeder Aarde of samen met Gert Kleinpunk en Gerry (cornet) aan het hoofd van blazersensemble Crooniek. Met dat achtkoppige gezelschap trokken de heren de studio in voor hun debuutalbum, met Otli Penninckx (bugel), Maxime Van Bellinghen (altsaxofoon), Jan Croon (euphonium), Jean Van Dam (baritonsaxofoon), Annelies Callewaert (klokkenspel, xylofoon, dwarsfluit), Wim De Bie (drums, buisklokken), Kevin Imbrechts (elektrische gitaar) en Kristof ‘Bones’ Bonnarens (basgitaar).
Met de tien opgenomen nummers is hun Puin Van Dromen ontstaan.
Drink Nog Een Glas klinkt vandaag de dag bijna als een anachronisme, over de ‘blijvenplakkers’. Over te veel drinken – om o zo vele, mogelijke redenen – klinkt dit als een feestelijk folky nummer (ja, met blazers en zelfs belletjes!), dat de melancholie van de ‘morning after’ toch ook ergens meedraagt. Vocaal diep gaan, klinkt hier en daar nog wat voorzichtig en onzeker, zoals in If I Would Only Know, dat desondanks toch een fijne liefdesballade is.
Boze Wolven was de track die we even terug al te horen kregen, waarin hedendaagse angsten getemperd worden, zoals die bestaan bijvoorbeeld voor de psychiatrie, Facebooklikes, soa’s, eenzaamheid, rimpels, werklozen, paranoia,… Met verhalende woorden werden die angsten alvast knap weggetokkeld. “Wees niet bang. Van mij.”
Shht… Luister vooral naar het ontroerend speelse Sans Rien Dire. Het nummer waarin tristesse en goedheid samenvloeien is het mooie Partizanen Van De Volle Maan. “Ze zeggen dat we dwaas zijn, maar ik weet wel beter…” Over diegenen die worden veroordeeld door de maatschappij. De ‘paria’s’ van het heden. Strijdvaardigheid en Ierse muzikale invloeden horen we in The Shores Of Normandy, ietwat vreemd gemixt met wat levensechte veldopnames van de strijd lijken. Waarna het nummer in pijnlijke schoonheid stilvalt in verlies en pijn, in het einde van een gewonde soldaat.
Donkere pianotoetsen en kristalhelder aangeslagen xylofoon luiden Und Sie Tanzten in, waarbij we het eerste donkerduistere nummer van het album te horen krijgen. De voorliefde voor goth van Xavier en Gerry wordt hierin volledig verklankt. Een schoentje dat de heren enorm goed past. “Die Gleichgesinnte…” Onze eigen voorliefde zit er wellicht ook voor iets tussen om dit als favoriete nummer te benoemen. Een track die we live moeten meemaken, willen beleven met een gelijkgestemde ziel dicht naast ons om ons zacht de nacht door te dansen.
Het Vrij Zinnig Lied is een echt kleinkunstnummer dat ook vrij optimistisch klinkt, waarna Egmont Park een stuk grimmiger klinkt. Verlichtend getokkel voorzien de zware blazers en gitaren van zuurstof in de intro van Als Ik Mijn Leven Overschouw. Een diepgaande song, waarbij de instrumenten de thematiek sterk volgen.
Samen met de bandnaam Winterstille kregen we de woorden ‘folk, chanson en goth’ mee. Puin Van Dromen is een fijn debuutalbum vol instrumentaal rijke chansons. Met heel wat folkelementen in ritmes en met blazers, waar af en toe ook elektrisch gitaarwerk in opduikt. Maar inderdaad ook dat donkere gothkantje waar beide heren zo van houden, zat er in één nummer in. Passie uit zich in kwaliteit, dachten wij zo, want dat duistere kantje klonk wel straf! Wat we daarnaast zeker onthouden zijn de fijne teksten die warm aanvoelen, maar altijd wel wat twijfel durven zaaien over het ironisch aanwezige kantje. En de zang van Xavier Kruth die misschien niet overal perfectie laat horen, maar met timbre en uitspraak erg charmeert. Een erg gevarieerd debuutalbum dat geen seconde verveelt.
Puin Van Dromen is digitaal en op cd verschenen bij het label Wool-E-Discs. Een knappe cover prijkt op de mooie uitgave van dit album. De lay-out is het werk van Sydney Stoffels.
(Her)lees hier ons review van Boze Wolven en ontdek meer over dit duo.
