Home ReviewsAlbum Reviews WIGBERT – Wij Twee (Plansjee Records).

WIGBERT – Wij Twee (Plansjee Records).

by Bart Verlent

Wigbert Van Lierde begon zijn carrière als gitarist bij Jan De Wilde. Maar in het begin van de jaren 90 vond dat hij alleen zijn ding moest doen. Met als resultaat dat in 1991 het solodebuut Ticket In De Nachtkastla verscheen, waarbij hij maar een doel voor ogen had: rootsmuziek in het Nederlands maken. Dat lukte vrij goed want hij brak door met de single Ebbenhout Blues.

Wigbert bracht nog diverse platen uit, maar die sloegen blijkbaar niet aan. Dus ging Van Lierde terug aan de slag als gitarist bij Jo Lemaire, Axelle Red en Paul Michiels, en maakte hij deel uit van de gelegenheidsgroep Zakdoek XL met Kris De Bruyne en Patrick Riguelle en ging hij ook op tournee met Kommil Foo.

Maar uit het niets is Wigbert terug met een nieuwe plaat, Wij Twee, zijn zesde inmiddels. Aan dit album heeft Van Lierde drie jaar gewerkt om de juiste toon te vinden. Zijn nummers zijn opgebouwd rond stem en gitaar en voor de arrangementen kreeg hij de hulp van Vik Van Gyseghem (Tamino, Tristan), Domien Cnockaert (Mondingo en Hooverphonic) en Charlotte Jacobs (Seiren).

Wigbert heeft bakken talent en de man maakt knappe, sfeervolle songs. Hij heeft een warme zangstem en haalt fantastische geluiden uit zijn gitaar. Dat bewijst hij op deze plaat weer met veertien nummers. Zalige songs waarin zijn liefde voor blues en roots komt boven drijven.

Maar er is ook plaats voor het betere popwerk zoals in De Donkerste Nacht, in Het Grote Gelijk zit er een Afrikaans tintje met een Oosterse violen, Als Je Me Nu Zou Zien klinkt ingehouden funky en in De Andere Kant zit dan weer een New Orleans-sfeer met de zalige trompetklanken van Sam Vloemans. Met andere woorden een plaat vol afwisseling.

Als extra staan er vier liedjes op het album die Wigbert nog eens wou hernemen. Uit zijn debuutplaat komen Het Kan Niet Langer Zo, Huilen Naar de Maan en Tennis plus Johanna/Joey dat hij ooit opnam met Fay Lovsky. Ze vullen het album perfect aan en verdienen zeker een tweede kans.

Wigbert is terug van nooit helemaal weggeweest met een zalige plaat. Wij hopen dat de opvolger deze keer niet zo lang op zich zal laten wachten.

You may also like

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Accept Read More