Black punk uit Zwolle, de Nederlandse stad die bij deze het hellegat der Nederlanden werd, want de debuuptep van Weerzin – het project van bezieler P. – klinkt onaards en waanzinnig onaardig.
P. (Ossaert, Shagor) schreef de 4 tracks voor deze ep Vitriool en omringde zich met drummer J. (bassist van Shagor) en een occasionele Ralphman op de trombone.
Zelf beschrijven ze hun geluid als ‘gemartelde gitaren, afgeranselde drums en een mishandelde bas die het skelet vormen, waar het gal overheen gespuwd wordt’. Hiermee projecteert Weerzin een onbedwingbare drang om alles kapot te maken, gevoed door de afkeer van alles wat bestaat. En soms… is het net dàt geluid dat we willen horen.
Als de ideale verwensingsgift voor voormalige partners, komt Heks binnen, met mantrische golven van briesende baslijnen, melodieus repetitief gitaarwerk, voortstuwende ritmes en rauwschreeuwende vocals.
De waanzinnige riffs in Onbegrensde Kannekijker klinken als een spel in de hel. Het tempo wordt af en toe flink de hoogte in gedreven. Ondergrondse verzuring drijft Ontbinding, waarin de gitaren triggerend bitter klinken en de ‘rush’ die aanvankelijk als oorverdovende chaos klinkt, in een dragende ritmiek mee getrokken wordt.
Op gebied van scheldwoorden, geraken we zelf vaak niet veel verder dan ‘laffe hond’, dus de titel van de afsluiter onthouden we zeker voor een volgende gelegenheid: Vadsige Schransbak. Een getormernteerd trager tempo in de intro barst helemaal open met de eerste woorden en laat een ronduit schitterende compositie horen als de ep met deze track uitsterft. Eén en al afkeer horen we in dit debuut. Erg sterk verklankt in deze 4 tracks, weet Weerzin onze (weer)zin te wekken met een klankmuur die niet omver te blazen valt.
Vitriool is digitaal en op cd verkrijgbaar bij het label Swarte Yssel.
Bandcamp Weerzin / Facebook Swarte Yssel
