Home ReviewsAlbum Reviews WALKER DIVER – General Fuckedupness Notwithstanding (Gram Records)

WALKER DIVER – General Fuckedupness Notwithstanding (Gram Records)

by Bootsie Butsenzeller

Stefan ’t Hooft is een Utrechtse singer-songwriter die al heel wat muzikale waters heeft overgezwommen, doorgeslikt en bevaren. Van punk en andere rock tot pop en alt. country met uiteenlopende bands als daar zijn Capablanca?, Mitch, The Light Brigade en Walker Diver. Dat de man weet hoe een degelijke song in elkaar zit mag blijken uit die backcatalogus. Met Walker Diver bracht hij drie albums uit: White Knuckle Ride (2004), Junior Blues (2007) en MKIII (2017). Daarna werd het even stil, maar het muzikantenbloed blijft kolken bij Stefan en in 2019 begint hij terug songs te schrijven en op te nemen voor een nieuw album, dat door Corona serieuze vertraging opliep.

De draad werd echter vorig jaar weer opgepikt en de songs verder afgewerkt in Studio 195 van Patrick Delabie die ook drums verzorgde op één plaatkant. Met hulp van andere vrienden als daar zijn: Joris Verbogt (The Wild Century, Nienke Dingemans,…) Yassir Oostrom, Maarten Ouweneel, Ferry Lagendijk (Waylon, Dennis Kolen, Belle Perez) en Bluegrass Boogiemen. Véél gasten en opnames in drie verschillende studio’s, maar toch een coherente plaat afleveren? Het is weinigen gegeven, maar het vakmanschap van alle betrokkenen vult het hele album.

Toegegeven, écht spek naar onze bek is het niet meteen. Daarvoor wordt er teveel geflirt met country, truckersongs en americana met zelfs een lapsteel in Let’s Pretend (There’s No Tomorrow) en uiteraard de onvermijdelijke banjo’s (Straight Line, Things Were Good). Maar gelukkig behoort ome Bob Mould ook tot de inspiratiebronnen van Stefan en steekt die z’n kop op in Living Is Easy. Het stevigere met puike indierock gitaren opgefleurde Somebody Whole neigt dan weer naar de goeie periode van Soul Asylum en zijn meteen onze favorieten. Born Wrong zou dan weer een alternatieve pophit moeten worden. Het overbekende Grease uit de gelijknamige musical, krijgt als afsluiter klaterende sixtiesgitaren mee die in het refrein geruggensteund worden door een heerlijk laagje fuzz, alsof het een lied van The Birds betreft.

Ondanks het feit dat er dus vaak uit vaatjes getapt wordt waar wij ons niet zo aan plachten te laven, kunnen we wél het schrijverstalent en vooral de pure stem zonder onnodige franjes van Stefan waarderen. Echte fans van bovengenoemde genres kunnen dit kleinood echter blindelings aanschaffen. Op vinyl en cassette via Gram Records ! Streamers kunnen dan weer terecht op alle nodige platformen waaronder Spotify uiteraard.

FacebookInstagram

You may also like

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Accept Read More