Home ReviewsAlbum Reviews TURPENTINE VALLEY – Alder (Dunk!Records / A Thousand Arms / Ripcord Records)

TURPENTINE VALLEY – Alder (Dunk!Records / A Thousand Arms / Ripcord Records)

by Serge Timmers

Na de singles Tremor en Parabel mochten we eindelijk kennis maken met Alder, de nieuwe van Turpentine Valley. Doorheen de jaren hebben deze West-Vlamingen hun instrumentale postmetal geperfectioneerd en dat is duidelijk te horen op deze plaat. Alder is hard, intens en meeslepend maar komt ook met een gezonde dosis variatie en melodie. Er wordt aangeraden om dit album op een hoog volume te beluisteren. Liefst met de ogen dicht en het verstand in een concertzaal of op een festivalweide ergens in Vlaanderen.

Het sonische verhaal speelt zich af tussen het tweeluik Veeleer, waarbij deel 1 een brave intro is en deel 2 een onheilspellende afsluiter. Na de opener komt Sereen, een intense postmetaltrack die eigenlijk allesbehalve sereen is. De op black metal geschoeide riffs vliegen je al snel om de oren. De drums knallen en de bas rolt lekker door. We denken aan Telepathy, aan Meniscus, aan Hemelbestormer. Maar we denken vooral aan een laaiend enthousiast headbangend publiek. De eerder genoemde single Parabel doet het nog eens dunnetjes over. Ook dit nummer rolt als een pletwals door de luidsprekers.

Voor Teloor is Turpentine Valley inspiratie gaan opdoen in de donkere postpunksector, zo lijkt het. Met veel reverb en doomy bassen sleept dit nummer zich log maar overtuigend voort. En op die manier kabbelt deze plaat onophoudelijk door. Dit heeft alles van een topper in het genre. De loeiharde riffs, de verhalende opbouw en het dwingende tempo. Turpentine Valley ploegt koppig voort aan een uniek geluid in de postmetalwereld.

Respijt, het laatste reguliere nummer, is ook een van de meest sinistere en verstikkende hymnes op dit album. Naast de gebruikelijke invloeden uit de postmetalwereld moeten we hier bij momenten zelfs aan Sepultura denken. Wellicht onder invloed van de schreeuwende gitaren. Daarna sluiten we in duistere schoonheid af met Veeleer II, waarbij Pieter Jan De Paepe als gastvocalist een grimmig gedicht brengt.

Kortom, Alder is een plaat geworden om onder de indruk van te zijn. Stomende postmetal met veel oog voor details, veel variatie en een fantastische geluidskwaliteit. Turpentine Valley is gegroeid, volwassen geworden. En dat is alleen maar toe te juichen.

FACEBOOKBANDCAMPDUNK RECORDSA THOUSAND ARMSRIPCORD RECORDS

You may also like

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Accept Read More