Hun singles staan hier al, op deze site. Hun singles staan er gewoon. En dit, Everything Harmony, is hun vierde echte lp. Want ze is rond, indien niet gekleurd zwart, en er zit een gaatje in het midden. Ja, we zijn gebruiksvriendelijk hier.
Zijn ze blijven hangen in de sixties, het decennium van regenbogen die nieuwe tijden aankondigden? Ja. Is daar iets mis mee? Nee. Want in Long Island – een lang eiland voor de kusten van New York – draaiden broers Brian en Michael D’Addario in hun slaapkamer plaatjes van The Beatles (Engels) en The Byrds (heel Amerikaans) en ze lieten haren groeien en snaren knappen in all things sixties.
Doen ze nu nog. Zoals in When Winter Comes Around, een onwettig kind van Simon & Garfunkel en The Band en een waterval van allerlei alles, eigenlijk. Any Time Of Day heeft geweldige samenzang – jaja, de broertjes zingen samen en doen dat zoals Crosby, Stills & Nash, maar laat ons nu iets afspreken: geen name dropping meer van namen uit het verleden.
Maar dat gaat niet. What You Were Doing, dat is en zijn The Byrds en I Don’t Belong To Me zijn die vier uit Liverpool. What Happens To A Heart overigens ook, kamerbreed tapijt van geluid en violen.
En dan gaan ze het verknallen. Omdat ze gaan voor The Beatles na 1966, strijkers achter elke bloembak, zang als smeltend karamel en slecht voor het gebit. Nu deed Oasis dat ook; het klakkeloos overnemen van Beatlesque openbare werken, maar zij hadden tenminste de gitaren om dat te doen en daar hun eigentijdse twist aan te geven en baby, come on let’s twist again. Maar niet met The Lemon Twigs.
Goeie plaat, maar na een paar rondjes op hun paardenmolen merk je dat er geen flosh is om aan te trekken. Als tribute aan de sixties is dit goed. Maar die sixties zijn gedaan. Tip aan de broers D’Addario: begraaf de Dubbele Witte in de Strawberry Fields van jullie lang eiland. Het is nu al goed, maar het moet – en kan – beter.
