Met Slow Crush en Newmoon hebben we twee Belgische bands binnen het shoegazewereldje die internationaal wat betekenen. Het blijft een beetje vreemd dat Tannhauser Orchestra, dat al actief is sinds 2007, niet dezelfde interesse kent buiten onze landsgrenzen. De songs van Erick de Deyn, Geert Janssens en Loes Besieux zijn altijd top en het geluid van dit trio klinkt origineel en fris. Wie weet heeft het gewoon te maken het feit dat ze alles zelf uitbrengen en geen sociale mediakanalen hebben.
In maart hadden we nog de ep In Dust We Trust met nummers die ontstaan zijn tijdens de opnames van Low Tide, maar te somber werden bevonden om op de nieuwe plaat te belanden. Op Low Tide horen we tien sprankelende songs met een dromerige vibe, wondermooie ingetogen gitaarpartijen, subtiele synthesizer laagjes en zachte, warme stemmen.
Het trio klinkt hier meer ingetogen en er is duidelijk oog (of oor) voor meer details. De sound klinkt rijker en breder dan ooit. We hebben geen favoriete track omdat ze alle tien even straf en overtuigend klinken.
Tannhauser Orchestra blijft evolueren en groeien, dat hoor je aan alles. Low Tide is volgens ons dan ook één van de beste platen die dit trio tot nu toe heeft afgeleverd. Ook zeker waard om te vermelden is het prachtige artwork van Loes Besieux.
