In de jaren 80 was punk iets wat je absoluut niet op de radiozenders te horen kreeg. Bands als Green Day, Fugazi en Suicidal Tendencies waren echt underground. Ook in de Benelux hadden we onze eigen punkscene. Helaas bestaan de meeste bands uit die tijd niet meer behalve Capital Scum, The Dirty Scums en Funeral Dress. Scoundrels was een trio waarvan de helft van de muzikanten uit Nederland kwam en de andere helft uit België (waaronder collega Geert Budts beter gekend als Bootsie Butsenzeller).
Het trio bracht de tape Ufreettoemoef uit en de albums Don’t Cry For The Moon en Join Hands die verschenen op hun eigen Swaddel Records label. Scoundrels hadden een eigen geluid. Geen typische anarchopunk, betonpunk of hardcore maar eerder krachtige, melodieuze songs.
In 1990 stopte de band ermee. Nu, 30 jaar na de split, hebben zanger/gitarist Patrick Delabie en drummer Geert Budts elkaar teruggevonden. Samen met de nieuwe bassist Wim IJff hebben ze een nieuwe ep uitgebracht met de poëtische titel Blue Sky Over Wuustwezel.
Op de ep staan slechts twee songs maar het zijn er wel twee ijzersterke!!! Opener Drone Pilot komt stevig binnen met rammende gitaren en zanger Delabie die even gedreven zingt als 30 jaar geleden. Ook op de single Blue Sky Over Wasteland klinken Scoundrels even fris een fruitig als in de jaren 80. Een zalige schijf waar je vol overgave wilt op meebrullen.
Scoundrels zijn terug, en ze klinken net alsof ze nooit zijn weggeweest. Hopelijk is dit geen midlifecrisis van deze punks, en als het wel zo zou zijn, dan mag die voor ons nog lang blijven duren.
