Het mag al eens hoogdravend klinken, zeker als het om een album gaat van een Canadese professor die media en film doceert in zijn geboortestad Quebec. Hij neemt teksten van de schrijvers en filosofen Walter Benjamin en Maurice Blanchot als uitgangspunt voor een stel nummers die het begrip ramp (disaster) in al zijn facetten tot onderwerp hebben.
Diepgravende studies over de impact van geluiden, mogelijke aflopen van allerlei soorten rampen vertaald in geschraap, haperende klanken en zeer degelijke, soms behoorlijk ijzingwekkende dark ambient vertalen die ideeën tot muziek.
Een ramp wordt bekeken als een medium tot waarnemen, een manier om een volledig andere kijk op gebeurtenissen te ontwerpen. Daarbij komt zijn fascinatie voor noise, spoken, post apocalyptische voorspellingen en de geur van nat hout. Inderdaad, spoken en de geur van nat hout, je leest het goed. Academisch is het allemaal maar ook zonder de focus te leggen op de legitimatie van zijn muziek is Phase 5 een interessante plaat.
De titels van de stukken geven ook al een beetje het academische, het onderzoekende van Richard Bégin prijs. Wat te denken van bijvoorbeeld Polarisation des électrodes, Nomenclature des corps of Détermination des masses atomiques. Het zijn allen titels die het mysterieuze, het bevreemdende, het spookachtige zelfs, van de nummers extra in de verf zetten.
Luister, leer, onderga en eer ’s mans intelligentie.
