Professor in media en film Richard Bégin is afkomstig uit Quebec en geeft les aan de universiteit van Montreal. Hij is tevens onderzoeker en maker van kunst- en geluidsinstallaties en het is dan ook wel logisch dat werk van hem op een cd verschijnt.
De man doet uiteraard steevast gedegen onderzoek naar de klanken die hij wil integreren in zijn werk, aan de slag gaand met zowel elektronische instrumenten, analoge apparatuur als veldopnames. Doel van Bégin is om een gevoel van verlies en isolatie op te wekken, het gevoel van een gefragmenteerd geheugen in isolement dat alleen maar zaken die met verlies te maken hebben, in wat voor vorm ook, kan onthouden.
De titel van het album is een Portugese term die iets als boer, landbouwer, bewerker betekent en tevens de naam is van de ontdekkingsreiziger João Fernandes Lavrador die Labrador ‘ontdekte’, een regio in het oosten van Canada. Amper dertigduizend inwoners op een oppervlakte van driehonderdduizend vierkante kilometer. De eenzaamheid, het desolate, ligt er voor het rapen. De uitgestrekte bevroren landschappen bieden Bégin een andere insteek inzake vormen van verlies.
Tevens is hij heel bezorgd over de streek, bezorgd om de ecologie die zoals overal wordt bedreigd door op geld beluste mensen.
De samples die plots opduiken, en die de muziek doorbreken met enkele rake woorden, zijn afkomstig uit de documentaire The Land God Gave to Cain, A Documentary Journey Down the Coast of Labrador van Kathryn O’Hara.
Zoals het een professor betaamt, verkondigt Bégin heel veel theorie en is het uiteindelijk de muziek die telt. En die is best in orde en beantwoordt aan zijn doel: een gevoel van eenzaamheid, afzondering en verlies opwekken. Zelfs zonder al het bovenstaande zijn dat namelijk de indrukken die opduiken tijdens het luisteren naar dit album.
