De namen Wim Daans en Gert De Meester klinken voor vele inlandse muziekfans al lang niet meer onbekend in de oren. De ene was ooit lid van Lords Of Acid maar houdt zich als Pulse Mandala vooral bezig met kalme synth-ambient. De andere speelde bij A.R.S.E. en maakt broeierige elektronica onder de naam The Mental Attack maar werd vooral bekend als het glitchy bas-ambient project Distant Fires Burning. Een samenwerking tussen deze twee heren kan dan ook alleen maar interessant zijn. En jawel, dat is het ook. R Abacus Lndr, hun eerste gemeenschappelijke ep, is immers een lekker ambient plaatje geworden met vier sterke tracks.
We beginnen met de titeltrack en die begint met dromerige ambient en soundscapes die de luisteraar zachtjes naar binnen trekt. Langzaamaan komt de glitchy bas van De Meester zijn stempel drukken en vanaf dan zijn we helemaal verkocht. Het nummer is niet lang, een kleine zes minuten, maar wel avontuurlijk genoeg om de aandacht vast houden. Opvolger Spectroscopycon kabbelt verder op dat experimentele karakter en voegt een zweem van melodie toe, samen met de klikjes, het handelsmerk van Distant Fires Burning. Wat later voegt hij er nog een bevreemdende baslijn aan toe wat het geheel ronduit uniek maakt.
Oblivion In Qbit is het donkere broertje in deze ambient-familie. Steunend op een diepe bas en mysterieuze soundscapes vloeit het nummer heerlijk uit de speakers. De piano voegt er de nodige melodie aan toe en het experimentele karakter opent een prachtig muzikaal universum. Er is zelfs een zweem van Ennio Morricone in terug te vinden, diep verscholen in het snarengetokkel. Afsluiten doen we met het mooie Antikythera Rddl, dan opnieuw op een fantasierijke manier gebruik maakt van dezelfde elementen: soundscapes, glitches, snaren en synths. Diep onder de soundscapes horen we diepe, snelle beats, als een technonummer dat nog te jong is om op eigen benen te staan.
Na iets meer dan twintig minuten is het gedaan maar de neiging om de ep opnieuw af te spelen is groot. Pulse Mandala en Distant Fires Burning zijn er immers in geslaagd om een geluid te creëren waarin altijd wel wat nieuws te ontdekken valt. Vervelen doet het sowieso nooit, maar dat is ook niet te verwachten van deze twee grootmeesters.
