Home ReviewsAlbum Reviews PHASM – Nihilisme (BroodjeMuziek).

PHASM – Nihilisme (BroodjeMuziek).

by Bram Langmans

Phasm, in het echte leven gewoon Adrien Béhier, is al een aantal jaren één van de centrale figuren in de Brusselse hiphopscene. Heel wat klassiekers uit de scene werden in zijn Studio 87 opgenomen en ook heel wat opkomend talent krijgt er de kans om voorzichtige eerste stappen te zetten. Als beatmaker leverde hij bovendien reeds vele top producties af voor zowat alle grote namen uit de Brusselse scene én is hij ook nog eens één van de bezielers van de befaamde Six O’Clock Gang.

Bovendien heeft Phasm niet meteen de gewoonte om stil te zitten. Zo bracht hij eerder dit jaar met de Phasm Mixtape, Vol. 2 en Top Niveau (in samenwerking met Berry) al twee erg verdienstelijke albums en de ep Dumby Land (met Sham Lepire) uit en leverde hij in 2019 ook al beats voor onder andere Zwangere Guy, Le 77 en Roméo Elvis. Het is dan ook geen wonder dat de jongeman het Zwitsers zakmes van de Brusselse scene wordt genoemd, en met het nieuwe album Nihilisme kan Béhier daar nu naar onze bescheiden mening ook moeiteloos de titel “BXL Trap God” aan toevoegen.

Dat zijn nochtans woorden die wij niet licht in de mond nemen, maar het moet gezegd: op Nihilisme demonstreert Phasm op sublieme wijze hoe dat moet, lekkere trappers maken op hoog niveau, en daar kan een groot deel van de concurrentie wat van leren.

Al is Nihilisme natuurlijk in de eerste plaats ook een groepsproject: voor de beats kreeg Phasm ondersteuning van schoon volk als Dee Eye, STR, Nacho Laflemme, Chuki Beats en Charly Kid en de sterke features op het album komen van Krimi, K1D, STR, Lord Gasmique, Yarap’s, Deuf, Convok en opnieuw Charly Kid. Het nummer Ma Track kreeg ten slotte ook nog een geniale gitaar-outro mee van de hand van MattRach.

De twaalf nummers op Nihilisme zijn overwegend zwaar, hard en donker, al valt er op de laatste tracks van het album wel een rustiger en meer urban geluid te horen dat wat ons betreft zeker niet moet onderdoen voor het zwaardere werk. Daarmee hangt er op het album wel een sfeertje dat haar titel alle eer aandoet en dat ons hier en daar wel een beetje aan $KEER&BOO$ of $uicideboy$ doet denken, al blijft die associatie wel vooral gevoelsmatig en weet Phasm ook wel duidelijk een eigen draai aan de zaken te geven.

Het valt dan ook moeilijk om tussen zulke kwaliteit naar hoogtepunten te zoeken, maar tot onze favorieten rekenen wij toch zeker de tracks Rockstar, Intello, Nihilisme, Change D’ami, Ma Track, Médaille De Bronze en Ensemble.

Alweer een toppertje van Phasm.

You may also like

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Accept Read More