2020 is het jaar waarin muziek bijna mythisch therapeutische proporties dient aan te nemen om het gemis aan cultuur en live-muziek en de vrees voor wat in die sector komen gaat, toch een beetje draaglijker te maken. Wie dit beter dan wie ook begrepen lijkt te hebben, is de Queen of Pop herself. Kylie Minogue begon tijdens lockdown 1 te brainstormen over een opvolger voor het voor haar doen behoorlijk tegenvallende country-uitstapje Golden in 2018. Instinctief voelde ze aan waarnaar iedereen smacht. Uitgangspunt was “maak je op, trek je mooiste jurk aan en put on your dancing shoes”. Het gevolg is een instinctief pareltje waarin het thema disco als kapstok dient voor een feelgood album pur sang. Disco, dé uitgelezen plaat voor een funky coronafeestje dat aan alle veiligheidsvoorschriften voldoet.
Kylie onderstreept met Disco waarom ze vorig jaar – gerechtigheid geschiedde – op de grootste zomerrockfestivals Rock Werchter en Glastonbury geprogrammeerd werd. Het werd een zegetocht zonder voorgaande en Disco klinkt als het beste vaccin dat niet in De Afspraak op Canvas besproken werd. Ondanks het frivole karakter van de songs en de, voor haar doen, ongewone manier van werken is de tracklist wel zorgvuldig samengesteld. Geopend wordt met een low disco kwartet waarin heerlijk heupwiegende songs als single Magic en Monday Blues de dansspieren los masseren. Miss A Thing lijkt aanvankelijk een tandeloze track maar manifesteert zich na een paar luisterbeurten toch tot een strandbarsong met veel te veel cocktails en zand tussen de tenen. Meteen heb je het gevoel dat je inderdaad niets wil missen van dit dansfestijn.
Real Groove is Infinite Disco pur sang. “She got that perfect body but she ain’t got the moves. We got something better, got that real groove, baby.” Infinite Disco is de naam van de livestream waarmee Kylie haar album online voorstelde. Dit werd opgevat als een liveconcert waarvoor je dus braaf een ticket mocht betalen. De clip hieronder zal aantonen dat het allemaal veel grootser aangepakt werd dan het gemiddelde huiskamerconcert dat 2020 tekende.
Supernova drijft dan het tempo op en is zonder discussie een hoogtepunt in haar rijkgevulde oeuvre. Mirrorball aan het plafond en het volume op 10. “Baby, all I need Is just a little bit of your starlight. You’re my supernova.” Dit nummer had zelfs op Fever, toch wel haar ultieme electrodansplaat, gensters geslagen. Het sein is gegeven. De slow grooves van het openingskwartier worden ingeruild voor snelle disco met bezwete oksels. Wat dan gezegd van Dance Floor Darling? Nog een grand cru sexy, groovy song die halverwege op prinsheerlijke wijze ontploft. “So what you waiting for? Get up on the floor.” Niemand zei ooit met meer overtuiging “1-2-3-4”. Het nummer ademt de sfeer van Prince’s It’s Gonna Be A Beautiful Night uit en drijft op een sublieme Daft Punk-synth solo.
Single Say Something is nog zo een nummer dat probleemloos de volgende Best Of zal halen, want het is de perfecte popsong die drijft op warme electro synths met vocals als een klaterende waterval. Last Chance is Kylie’s Arrivederci Hans en is een regelrechte knaller. Geen schlagertonen maar vollenbak Abbaiaanse toestanden. De hoge tonen in het refrein hebben dan weer iets Bee Gees-achtig. Je snapt het, hier wordt duchtig gefeest. “This is the last chance for the first dance. Bring your body close!” I Love It windt er evenmin doekjes om: “Dance through the darkness, together eternally.”
Where Does The DJ go? gaat verder op dit elan met een heerlijke Boney M-vibe in de mix met een pure Chic-sound. Het verschil tussen Kylie’s Disco en de vorige platen is het sprekend gemak waarmee elk nummer veel langer blijft hangen. Unstoppable heeft die heerlijke Jacksons-groove en een niet te miskennen hit potentieel. Dat geldt ook voor één van de songs die op de deluxe-versie staat. Fine Wine is een ronduit fantastisch en opwindend nummer. Niet dansen op dit nummer lijkt motorisch onmogelijk. “See you at the bar. Drinkin’ fine wine. If you like the finer things in life.” Kylie heeft er meer dan zin in. Kan iemand haar van de toog halen voor er ongelukken gebeuren? Dankjewel.
De uitsmijter is erg verrassend. Celebrate You wijkt af van de typerende discosound en heeft ook tekstmatig veel meer inhoud. Het gaat over Mary, die als metafoor dient om het gevoel te beschrijven dat ons allemaal wel eens overvalt. Een gebrek aan zelfvertrouwen, denken dat je nog nergens goed voor bent. We moeten onszelf vieren en opwaarderen. “Everything I like about myself is better with you. Scream it to the world like what the hell, I celebrate you.” Dit nummer is een echt pareltje en past eigenlijk bij de muziek die Kylie 30 jaar geleden uitbracht. Toen zou dat tot een stadionwave hebben geleid met aanstekers en een golvende zee van wiegende armen. The good old days. Zo klinkt de plaat ook.
Een ode aan de essentie van de muziek. Iedereen gelukkig maken! Hoe zalig is het om iemand van haar standing gewoon puur voor de vibe te zien kiezen. Er is geen concept, er is geen complex verhaal, maar het album voelt als een zweetroes. Disco is een uitgaansplaat geworden. En dat voor een album dat Kylie hoofdzakelijk in haar huisstudiootje heeft geschreven. Het ene huis is wel het andere niet, maar dit kan wel tellen als “working from home”. Het resulteert in een constant hoog niveau. We tellen met gemak vijf instant klassiekers. Songteksten mogen banaal zijn, het mag vrolijkmakend zijn. De plaat kwam na een paar dagen binnen op nummer 1 in de Britse album charts waardoor de Australische heldin als enige vrouw ooit 5 decennia na elkaar een nummer 1 –plaat heeft gemaakt. Eind jaren ’80 was ze nog Charlene met de schattige krulletjes uit Neighbours en het lief van Michael Hutchence. 30 Jaar later schrijft ze geschiedenis. Australische hoed af! Your Disco loves us Kylie!
