De wereld staat stil, maar de tijd tikt onverstoord verder, wat we ook doen (of net niet doen). Dat inzicht verkreeg Kunde toen hij aan zijn album Dandelion zat te sleutelen, terwijl ons land zich van lockdown naar lockdown sleepte. Kunde, die we kennen van Ndugu en van zijn solowerk, besloot Dandelion op de lange baan te schuiven en begon aan iets compleet nieuws en fris. Dat zou uitmonden in dit intrigerende album: Meanwhile.
“De luisteraar is vrijer om muziek te interpreteren als er geen stem te horen is die je naar een bepaald gevoel leidt”, aldus Kunde. Meanwhile is dan ook grotendeels instrumentaal. Hier en daar zweven stemmen voorbij, zoals in de meeslepende opener Fast Times, maar van echte songteksten kan je niet spreken. Het zijn de grooves en ritmes die het album voortstuwen, smakend naar het beste uit jazz, soul, funk en hiphop. Geen samples, maar allemaal opgenomen door Kunde zelf.
Negentien tracks krijgen we zowaar voorgeschoteld, in lengte variërend tussen vijfentwintig seconden en drie minuten. De kortste, Polaroid, is een snippertje dat zo weer voorbij is. De langste, IWISHIWAS, is een nachtelijke odyssee door een stad vol kronkelende straatjes, steunend op Kundes heerlijke pianoklanken die nog lang blijven nazinderen. Soms zijn de nummers te kort, zodat je ze meteen na afloop opnieuw wil beluisteren, zoals het sublieme Time Trip. Soms zijn ze net wat te repetitief, zoals het drammerige VIBEDUP, of net wat te onopvallend. Maar samen lijken ze een lang verhaal te vertellen, over de tijd die we hebben en wat we ermee doen, hoe beperkt we ook zijn in onze mogelijkheden. Gelukkig is de wereld intussen alweer een beetje in beweging en kan Kunde zijn album ook live laten horen, wanneer de nacht al gevallen is, maar niemand tijd heeft om te gaan slapen.
