Iemand die Dorothy Gale als artiestennaam kiest, staat niet altijd stil bij de realiteit, toch? Maar wie wil dat als je je kunt overgeven aan sprookjes en mythen?
Mevrouw Gale zal haar Kate Bush bestudeerd hebben, misschien is ze bekend met de geluidswerelden van Bat for Lashes, maar ook de fantasiewerelden van de vroege Cocteau Twins vinden hier weerklank. En het is niet alleen maar mooie sound. Wanneer het geluid vervormd klinkt als storing uit de luidsprekers en de stem niet langer klinkt als een verhalenverteller maar als een psychotische heks, dan wordt het pas echt spannend.
Dorothy Gale weet nog veel meer stemmingen te creëren tussen sprookjesachtige melodie en onheilspellende schemering. De ep is waarschijnlijk volledig op de computer gemaakt, maar klinkt nooit steriel.
Strijkers en andere akoestische geluiden vinden altijd hun weg terug in de composities. Naast het mystieke geluid wordt ook de nadruk gelegd op dansbaarheid. De single Poppy Fields, die voorheen al werd uitgebracht, zou ook in de indiedisco gedraaid kunnen worden. De snaredrum knalt tot aan het volgende huizenblok, net als in de jaren tachtig.
Hetzelfde geldt voor de opener Emeralds. Infectieuze melodie en grooves. Als dit geen single of video wordt… In Tears to Rust wordt een soort kinderversje geïntroduceerd met een hiphopbeat. Die vervolgens weer verdwijnt onder een aantal spreuken die ons helemaal meenemen in de psychedelische Dorothy Gale wereld.
Silver Shoes wordt gedragen door een breakbeat waarover de betoverde zus achter de spiegel spreekt, zingt en appelleert. In Wild Crows, aan het einde van de ep, komen we de goede heks weer tegen, muzikaal eindigt het verzoenend, wat niet betekent dat het niet ook een krakende deur in de schaduwen suggereert. Het zou zomaar weer een verleiding kunnen zijn.
In tegenstelling tot veel gothicbands, die zich ook in de mythische thematieken bewegen, en voor wie een sfeervol synthesizergeluid voldoende is, zijn er hier veel details in het geluid te ontdekken die erg leuk zijn en je in een stemming brengen waaruit je niet wilt losbreken. Als dit het lied van de zeemeermin was, zouden wij meteen in zee springen.
Dorothy Gale viert de nieuwe ep met een releaseparty op 6 juni in Volta in Brussel, daarna kan je ze nog live zien op volgende data:
23/06 – Fetes de la Musique, Izel
02/07 – Festival au Carre, Mons
12/07 – Festival Lasemo, Edingen
19/07 – Dour Festival
