In het Nederlands zingen, zit terug in de lift en vooral het zingen in het eigen accent maakt een mooie opmars. Zo koos ook singer-songwriter Alec De Ryger om onder HET alter ego De Ryger zijn debuut in het Antwerps te zingen. Een keuze waarin we ons zeker kunnen vinden.
Kronieken Van Niets werd de debuutplaat gedoopt. In deze materialistische tijden vergeten we ook nog wel eens te genieten van de kleine dingen des levens zoals een straaltje zonneschijn, water dat met een druk van de knop uit de kraan stroomt, het geruis van de bomen, … We zijn daarom blij dat De Ryger heeft gekozen om de banaliteit van de dingen des levens te bezingen en te eren op zijn Kronieken Van Niets.
De cover is in ieder geval enorm intrigerend. We moeten bij de eerste aanblik onmiddellijk aan de schilderijen van Jheronimus Bosch denken en dan meer specifiek aan de Tuin Der Lusten. De schitterende coverart van de plaat is in dit geval van Sarah Van Dyck, ook wel gekend als Aras. Een uitstekende keuze als je het ons vraagt. So far so good!
Kronieken Van Niets is dertien nummers lang. Wie de plaat al heeft beluisterd, kon vaststellen dat er een duidelijke stijl en lijn in de plaat zit. Al te vaak is het bij debuutplaten zo dat de artiest in kwestie nog niet goed weet welke richting deze uit wil, wat regelmatig resulteert in een eclectische verzameling aan songs en ideeën. Op zich hebben wij daar absoluut geen problemen, verandering van spijs doet eten. In het geval van De Ryger is het echter heel duidelijk dat hij wist waar hij met de plaat naartoe wou en hoe deze moest klinken. Qua consistentie scoort de plaat dus bijzonder hoog.
Op de plaat wordt door De Ryger duidelijk alles uit de kast gehaald. Er wordt erg gespeeld met de combinatie van louter akoestische gitaar, klassieke arrangementen, terughoudendheid en theatraliteit. Ook vocaal gooit De Ryger alles in de strijd. Overdubs, vrouwelijke en mannelijke samenzang, vocale uithalen waar we van achteruitvliegen, parlando’s, … noem het en het staat op de plaat. Dat De Ryger wel wat kwalitatieve stembanden in zijn lijf heeft, dat zal niemand tegenspreken en dus ook wij niet.
We hadden echter verwacht dat het zingen in eigen accent een soort van gemoedelijkheid en intimiteit zou geven aan de plaat maar dat is niet het geval. De volheid van het geluid en de voorgenoemde theatraliteit die daarmee gepaard gaat, maken dat de laagdrempeligheid die we verwacht hadden voor een groot stuk teniet wordt gedaan en dat vinden we spijtig.
Het uitwerken van dergelijke arrangementen en zanglijnen lijkt ons echt een huzarenstuk maar voor ons mocht het af en toe toch gerust wat minder zijn. Af en toe een “ohohoh”, een overdub of een samenzang minder had volgens ons de plaat ten goede gekomen. Het feit dat er zo veel werk is gestoken in de plaat en dat er erg goed is nagedacht over de inhoud ervan, maakt dat het wat aan spontaniteit en imperfectie ontbreekt. De volheid van het geluid en de theatraliteit waarmee de arrangementen bij momenten zijn opgebouwd doen ons soms wat aan een Disney-soundtrack denken en hoewel daar absoluut niets mis mee is, was dat niet wat we van de plaat verwacht hadden.
De slotsom is dat we Kronieken Van Niets een erg correcte plaat vinden maar dat ze bij ons niet echt blijft hangen. We zijn er echter wel van overtuigd dat er een publiek is voor een plaat van dergelijke kwaliteit. De plaat afdoen als slecht zou een flagrante leugen zijn maar bij ons blijft toch een gevoel van less is more achter bij het beluisteren ervan. Afschrijven doen we De Ryger echter zeker nog niet. We eindigen daarom graag met een citaat uit het nummer Kiest.
“De kans is niet verkeken dus verdoe ze niet.”
De plaat is zowel op vinyl als cd te verkrijgen via de website van De Ryger. Er is ook nog een heleboel andere merchandising beschikbaar dus ga zeker eens een kijkje nemen op het wereldwijde web en meer specifiek op die plaats waar De Ryger regeert.
Website De Ryger / Facebook De Ryger / Instagram De Ryger
