Een album met grote en bekende meewerkende namen zorgt meestal voor wat meer aandacht dan een gemiddelde release. En we mogen het zeker zeggen, meestal betekenen die ‘grotere’ namen pure marketing en aanstellerij, maar na de eerste beluistering van het nieuwste album van Carlos Niño & Friends kunnen we niet anders dan onze woorden terug in te slikken. (I’m just) Chillin’, on Fire is een complexe plaat geworden waar met veel aandacht voor detail aan gewerkt is.
Niño is een percussionist, producer en engineer uit Los Angeles die al een jaar op vijfentwintig actief is in de lokale muziekscene en zijn activiteiten niet beperkt tot één genre. (I’m just) Chillin’, on Fire is een fusion album geworden waarbij de fundamenten in het jazz en ambient genre liggen. Hij wordt trouwens beschouwt als één van de boegbeelden van het zwoele ambientjazz genre. Niño shuwt ook het experiment niet, hij weeft een resem interessante wendingen in zijn composities die de diversiteit van de muziek naar (gecontroleerde) uitersten brengt. Spoken word, hypnotiserende percussie, soundscapes en donzige jazz melodieën verstrengelen zich tot een bijna therapeutisch tapijt dat niet alleen psychedelische maar ook experimentele oorden gaat op zoeken die vergelijkbaar zijn met wat Aksak Maboul ons tussen de oren duwt.
De meewerkende vrienden (Kamasi Washington, Nate Mercereau, Josh Johnson, Surya Botofasina, Laraaji, Photay, Mia Doi Todd en raplegende André 3000 op fluit) zijn ook niet van de minste en inspireerden dit genre overschrijdende album. Kortom, wie zich wil onderdompelen in een klankwolk van ambient, spirituele jazz, new age, wereld muziek en improvisatie gaat hier een vette kluif aan hebben. (I’m just) Chillin’, on Fire is een groeialbum boordevol verrassende wendingen en sferen waar het lekker in vertoeven is.
