Pianist Bas Bulteel is een man met vele muzikale gezichten. In 2014 verscheen zijn eerste album Coming Home, toen nog als trio met Bart Denolf en Bruno Castelluci aan zijn zijde. Swingend, opgewekt, energiek klonk het toen, helemaal volgens de jazztradities van midden de vorige eeuw.
Zotter ging het eraan toe in zijn tweede project Wasdaman waarmee hij in 2019 het nogal chaotische en knotsgekke (denk Frank Zappa-gekte) Storm in a Cup of D uitbracht.
We hinkstapspringen nog eens 5 jaar vooruit en deze keer doet Bulteel het (voor het eerst) helemaal in zijn eentje. Aan de vleugelpiano gezeten, in het atelier van kunstenaar Jan Frederik De Cock, nam Bulteel het album op. De Cock liet zich onderwijl inspireren tot het schilderen van allerlei moois., wat dan weer de basis van het hoesontwerp van de plaat vormde.
Weg zijn de gekte en de tomeloze energie, ze maken plaats voor verstilling en contemplatie. De melodie primeert terwijl Bulteel ons langzaam naar hogere sferen meevoert (of in slaap wiegt zo je wil). Enkel op de vooruitgeschoven, en atypische, single Unfolded Spring horen we nog wat echo’s van de tegendraadsheid die Bulteel tentoonspreidde ten tijde van Wasdaman. Versta ons niet verkeerd, hier en daar gooit Bulteel de vingers nog eens stevig los zoals in The Sheperd of Bow maar de algemene teneur is er toch een van ingetogenheid en meditatie.
Het schijnt erg rustig te zijn in het oog van de storm en dat is precies waar we ons op dit album bevinden.
Releaseconcert: 3 november, KAAP, Oostende.
