Arno wordt 70 dit jaar dus is een nieuw plaatje op zijn plaats. Alhoewel, Arno heeft geen mijlpalen nodig om plaatjes te maken. Met de regelmaat van de klok levert hij nieuw werk af en dat is doorgaans van hoge kwaliteit. Live speelt hij veel oude nummers en speelt hij alsmaar luider, maar die ruige stijl trekt hij niet altijd door naar zijn recente platen. Wij vinden dat helemaal niet erg want het zijn vooral die luisterliedjes die we hem het liefst horen brengen. Liedjes over het leven, over liefdes en herinneringen. Hij verzamelde een aantal topmuzikanten rond zich die perfect in de pas lopen en alles spelen zoals de koning van de Belgische Belpop het wilt.
Op Santeboutique vertelt Arno verhaaltjes over het leven en blikt hij terug op zijn eigen leven. Con mais Content, is het soort tekst waar Arno een patent op heeft. In het Frans, Engels en hier en daar ook gewoon in het Nederlands. Weinigen zouden ermee wegkomen, maar Arno doet dat op zulke charmante wijze dat niemand er een probleem van maakt. Hij hoeft zich al heel lang niet meer te bewijzen, want waar Arno komt, komt er volk. Hij weet dat, de organisatoren weten dat. Het geeft hem een soort van vrijheid die hij eerder bezong in Vive Ma Liberté. In Frankrijk zien ze hem als een reïncarnatie van Serge Gainsbourg omdat hij die zelfde nonchalance uitstraalt, zowel in zijn gewone doen als in zijn performances.
Op deze nieuwe plaat horen we niet Arno de rocker zoals in Tjens Couter en ook niet Arno de publieksmenner die hij is op optredens met ambiance liedjes als Oh La La La of Les Filles Du Bord De Mer. Hier is Arno de poëet. Zijn zang is eerder verworden tot een soort grommen, maar zijn teksten zijn ongeëvenaard.
In Les Saucisses de Maurice vertelt hij de onwaarschijnlijke relatie tussen de plaatselijke slager en een vegetarische dame die in een uitgeblust huwelijk leeft. Zoals hij dat vertelt, kan je niet anders dan aan zijn lippen hangen. Een ander voorbeeld is de eerder verschenen single Oostende Bonsoir waarin hij zijn liefde voor de stad Oostende bezingt in. Als je dat lied hoort, zie je hem bijna flaneren over het strand, kijkend naar de Casino, met krijsende meeuwen op de achtergrond. De kracht van de dichter in Arno is situaties en beelden te creëren alsof je er zelf bij was. Luister naar Lady Alcohol en je waant je in een donkere kroeg met een fles whiskey in de hand, dansend op een trieste ballade in de Langestraat. De plaat en de stemming van Arno is samengevat in Naturel : Je suis un ancien Spermatozoïde qui est devenu un optimiste: con mais content.
Met deze plaat gaat Arno geen nieuwe fans maken en dat is prima. Bestaande fans van Arno zullen dit plaatje koesteren als een juweel.
