Vorig jaar besloten Anton Fannes, Bart Catoor en Christophe Vandewoude dat de tijd rijp was om de groepsnaam van Belated Promise Ring te veranderen naar Velvet Jesus. Na twee prachtige ep’s stapte Matt Swanton uit de band omdat hij terug naar zijn geboorteland Australië trok, waardoor de overgebleven leden verder besloten te gaan onder een andere naam. Niet dat de sound van van deze klasbakken een drastische koerswijziging kreeg. Nog steeds worden de songs verpakt met warme, brede arrangementen die ze inblikken met vintage instrumenten en Beatles-eske driestemmigheid.
Qatar is dus de eerste langspeler van Velvet Jesus en tevens ook het eerste fullalbum dat deze band ooit heeft ingeblikt. Gaëtan Vandewoude zat in de productiestoel en Swanton heeft de mix gedaan in Melbourne. Ook al heeft deze straffe band al laten horen dat ze heel geweldige composities uit hun mouw kunnen toveren, toch verschijnt deze plaat weer in eigen beheer. Niet te geloven dat er geen enkel label de kwaliteit van Velvet Jesus heeft opgemerkt…
Het album opent met het instrumentale titelnummer waar we duistere gelaagde en sfeervolle postrock in horen die meteen de aandacht weet te trekken. Die postrocksound is bij Skeletons volledig verdwenen en we krijgen een aanstekelijk, gedreven, melodieuze song die je onmiddellijk bij het nekvel neemt en pas los laat als de eindnoot is gevallen. De mooie, warme break en outro laten zien dat deze kerels echt wel tot in detail de composities uitwerken.
Dan volgt het pareltje genaamd In Elah waar de fluwelen jezus ons volledig mee inpakt. Wat een song, wat een geweldige arrangementen! En deze band blijft uitpakken, want daarna krijgen we de sublieme ballad What Can I Say? en het magistrale Close To Understanding. We hebben dan nog maar alleen kant A van het album achter de rug en zijn nu al volledig ‘van onze melk’ door het hoge niveau waar Velvet Jesus mee uitpakt.
En ja, op de B-kant staan nog meer prachtige nummers. Het indrukwekkende Bury The Hatchet waar toch weer een duister postrocksfeertje inzit en waarin de blazers alles mooie inkleuren. We kunnen spreken van intens kippenvel! Dan volgt het ingetogen instrumentale Ataq wat een meer akoestische versie lijkt van het titelnummer en openingsnummer, met veel delay op de achtergrond. Een mooi rustpunt om op adem te komen.
Met Jupiter neemt Velvet Jesus ons mee op een ruimtetrip en die heeft alles om een klassieker te worden. Wat een machtige song weer… Maar deze band kan ook heel subtiel te werk gaan en dat is te horen in Feel More (Love) waar deze kerels iets magisch hebben opgebouwd. Iets wat het donker jazzy sfeertje van de David Sylvian-composities draagt maar ook iets typisch Velvet Jesus heeft. Nog meer subtiliteit krijgen we in afsluiter Battle I Can’t Win, een warm melancholisch diamantje dat blijft schitteren.
Als je dit jaar een plaat wil kopen, dan kunnen we deze Qatar van Velvet Jesus enorm aanraden. Alles wat hier op staat is subliem, uniek en super straf. Deze plaat kan je bestellen via deze link.
Velvet Jesus kan je aan het werk zien op:
11/04 – Zebrastraat Showcase, Gent
20/04 – Hekerock, Kessel-Lo
03/05 – George & the Bear, Genk
