De laatste maanden hebben we het alsmaar over kleinpunk, een samentrekking van kleinkunst en punk die resulteert in Nederlandstalige indiepunkrock die tegen de schenen durft te schoppen met als populairste ambassadeurs Maria Iskariot en Kaat Van Stralen.
Maatschappijkritische (linkse) Nederlandstalige muziek in Vlaanderen is evenwel van alle tijden, luister anders maar eens hoe het in de jaren 70 ontzettend populaire De Werkmens van Ivan Heylen klonk. Het tegendraadse hippie-denken verplaatste zich in het begin van de jaren 80 al gauw naar de new wave. Gust De Coster had – naar Nederlandse analogie met Nederpop – de term Belpop uitgevonden en De Kreuners waren de belangrijkste Nederlandstalige vaandeldragers daarvan. Een band waarover – mede door hun latere Tien Om Te Zien-status – weleens smalend wordt gedaan, maar luister eens naar hun drie eerste lp’s en (her)ontdek hoe urgent ze nog zijn.
Maar er was meer dan De Kreuners! Ontelbare Vlaamse bands namen DIY-gewijs een single, ep of cassette op. Zonder internet en zoals Gerry Vergult – de rode draad doorheen deze compilatie – het op de radio vertelde, was het een kwestie van in het water springen en zien dat je kon zwemmen. Met wat geluk werd je gedraaid door Gust, Marcel Vanthilt of Luc Janssen. Werd je dat niet, dan verzoop je in de vergetelheid.
Het leverde frustraties op, maar ook tal van schone (vaak obscure) liedjes. Dat laatste is geen overdrijving want specialist ter zake – diezelfde Gerry Vergult – gaf in datzelfde radioprogramma (Belpop van Floris Daelemans dus) toe dat er een heleboel bands zijn die hij tot dusver zelf niet kende en tja, en als Fred Angst ze niet kent!
Gelukkig is er Niek Hilkmann. Een Nederlander begot, die er een queeste van heeft gemaakt om al die “rare” liedjes te cureren en uit te brengen op Dromen Zijn Vervlogen, een verzameling van 24 Nederlandstalige tracks.
Een handvol van die songs heeft ondertussen de status van Belpop-classic bereikt, terwijl de andere – wellicht zo’n 20 tracks – amper gehoord zijn, als ze buiten door de neven en nichten van de bands al gehoord werden. De rode draad naast die van Vergult is de immense kwaliteit van de songs en de diversiteit ervan.
Niet dat het inhoudelijk zo’n vrolijke boel is. Melancholische geblinddoekte idioten kunnen wel zeggen dat het vroeger beter was, maar als je naar de teksten luistert, stond iedereen in de “gouden jaren 80” aan de dop, ging iedereen tegen zijn goesting gaan werken, kon je iedere seconde een kernraket op je kop krijgen of een matrak van de rijkswacht op je smoel incasseren. Die laatste, jonge lezers, zijn een politiekorps die mochten rondrijden met Porsches, Land Rovers, Harley Davidson-motoren en ook wel iets te maken hadden met de Bende van Nijvel. Ja, het was wat in de jaren 80. Gelukkig levert het briljante liedjes op. Deze plaat is een must.
Deze nummers vind je op de compilatie:
Aroma Di Amore – Het Gesticht
Schudden Voor Gebruik – De Tandarts
Arbeid Adelt! – De Dag Dat Het Zonlicht Niet Meer Scheen
Guy De Simpele – Zes-West
Vibø – De Nieuwe Zakelijkheid
De Brassers – Twijfels
De Kommeniste – Ritmische Dans
Frontaal – Haal Het Geld Waar Het Zit
Wolfgang – Wacht Maar
UNION – Antarticantado
Rosse November – De Grote Dag
Mensen Blaffen – Modderman
Pas De Deux – Iedereen Is Zot
Bange Konijnen – Ik Ben Niet Interessant
Vankessel – Leugens!
De Primas – Nerveus
Vazie – Dans
Kamiel – …En ‘K Leven Van Den Dop
Peter Praet & Praeters – Dromen Zijn Vervlogen
Zo Wie Zo – In M’n Kamer
Fred A. – Ik En Mezelf
De Kreet – De Zus Van Adeline (Radio Edit)
De Zwarte Komedie – Ulrike
De Hufters – Anders Gelukkig
