We weten het zelf ook wel. Zowat iedere dag komen we aandraven met nieuw Belgisch talent dat je maar beter in de gaten houdt. Veel heeft natuurlijk te maken met de hoge kwaliteit die we horen, maar kwestie van het deze keer wat extra te onderstrepen: de superlatieven over Uwase zijn dubbel en dik verdiend.

Afkomstig uit Brussel en op 30 januari met haar allereerste headliner show zo maar in de AB Club mogen staan is niet niks. Alles heeft te maken met haar gloednieuwe ep ANGELO die er in samenwerking met Jasper Segers kwam, bekend van zijn werk met Balthazar, Sylvie Kreusch en Oriana Ikomo. En ook dat wil wat zeggen!
Hoewel de Brusselse bedolven werd onder een lawine van lofbetuigingen, blijft ze er al bij al rustig bij en reageert ze met een zekere terughoudendheid en bescheidenheid. De innemende muziek spreekt immers voor zich. Liedjes die blijven hangen en die gaan over thema’s als naïviteit, toxische mannelijkheid en emotionele manipulatie. Gedurfd, maar wel omwikkeld in lieflijke indiepop. Zo lijkt het toch, maar schijn bedriegt. Soms kun je ook met zachte, maar doeltreffende woorden opvallen en dat is precies wat Uwase doet.
Vijf songs staan er op ANGELO. Allen onderstrepen ze de muzikale diversiteit van de Brusselse muzikante zonder dat ze in één muzikaal hokje tuimelen, behalve misschien in dat van kwaliteit. Bij opener Pls Don’t Take It Anyway valt meteen haar warme stem op. De jazzy achtergrondgeluidjes doen denken dat Uwase r&b brengt, invloeden die er zeker en vast in zitten, maar je hoort er evengoed de doorleefde indiepop van King Hannah in.
Uwase’s zeemzoete, briljante soulstem is geboren voor een indiepoppareltje als Pedestal. Denk aan Girl In Red, zelfs wat St Vincent. Indiepop maar met weerhaakjes en met die jazzy mood die het verschil maakt.
Fine begint akoestisch. Het is moeilijk om niet te denken aan de vroegere dagen van Cat Power. Net als Charlyn Marie Marshall slaagt ook Uwase erin om met een minimum aan arrangementen iets bijzonder moois te toveren, ook al zet ze de luisteraar op het verkeerde been, want middenin de de track volgt een verrassende wending. Deze twist maakt Uwase alleen maar meer Uwase, een stem in het Belgische muzikale landschap waarvan je wil dat ze nooit meer zwijgt.
Ook in titeltrack Angelo leren we een ander muzikaal kantje van haar kennen waarin ze haar uitmuntende stem etaleert, maar tegelijk laat zien wat voor een volleerde songsmid ze reeds is. Routine sluit de ep af. Een liedje dat het ‘waarom’ van een relatie in vraag stelt. Simpel, maar effectief.
Uwase maakt met deze ep de wereld een heel klein beetje schoner, onnodig om te zeggen dat dit welkom is. A star is born…