Bij Fuzz Club zijn ze ook wel danig productief, want ze komen weeral piepen met The Third Sound, een project van Brian Jonestown Massacre gitarist Hákon Aðalsteinsson.
Dat het dan fuzzy en psychedelisch gaat worden is een evidentie. Hákon zingt ook, doet dat niet slecht en doch lichtjes vals maar z’n stem pakt wel.
Tidal Wave en Your Love Is Evol zijn shoegazers met noise erupties die je inderdaad als een golf meesleuren. My Bloody Valentine die op een iets lager volume 60’s pop hebben ontdekt of zoiets. Hmmm dát orgeltje ook. This Is The Only Way I Know schroeft het tempo lichtjes op en het zijn vooral de klaterende gitaren die beklijven. Tergend traag en donker wordt het in een door een drone ingeleide Ghost Of Memphis, waarin de stemmen een achtergrondpositie bekleden en de hoofdrol is weggelegd voor hypnotiserende gitaarpatronen.
House Of Love komt op de koffie bij The Doors in Dissociation. De overige tracks zijn herhalingsoefeningen van het voorgaande maar steevast poppy pareltjes. Enkel afsluiter I Don’t Need Anything Anymore heeft nog een kleine verrassing in Petto: Hákon zet z’n beste Cave timbre in met enkel een akoestische gitaar en wat geestrijke psychedelica.
