Ze wonnen vorig jaar de publieksprijs tijdens de Oilsjterse Rock Rally 2024 en -moodswingend tussen zwaar en zacht, rauw en verfijnd – brengt de alternatieve Aalsterse rockband The Same Machine nu hun nieuwe ep Nexus uit. In 2022 kwam het project tot leven, maar groeit sinds 2024 verder op met zangeres Annelies Van Extergem op zang, gitarist / bezieler Niels Van Extergem, bassist Thom Gadeyne en drummer Niels Sunaert in de line-up. Zonder oordelen, want we zijn uiteindelijk allemaal dezelfde machines…
Het is dan ook eenzelfde machine zoals we die eerder al hoorden, met een weinig verrassende doch knappe rocksound met wat stonermetal-invloeden. Ergens tussen Anouk, Alanis Morisette, No Doubt en Within Temptation en Evanescence. De vocals klinken goed en krachtig genoeg, maar kan – uiteraard – niet tippen aan voorgenoemde muzikale rockheldinnen. Vijf tracks, waarbij de snaren en drums rijkelijk klinken!
Siren laat geen lieftallige meerminnen horen, noch alarmerende sirenes, wél een straf refrein en glooiende overgangen naar de strofes waarin Annelies’ zang vrij scherp klinkt, met toffe echoënde backing words.
“Wind beneath my wings
Peace of mind
What it brings
Lift me up when I’m down
Both feet on the ground
The beacon that shines afar
Guiding light
Northern star
You brighten each day
Unveiling the way”
Met Stay gaan het vijftal even de richting melodische female fronted metal uit en ook Schizo start met schuurzagende riffs, waarna een melancholische klaagzang weerklinkt. Gelukkig volgt er een sterk opgebouwd refrein, waarin Ms. Van Extergem al haar zangtalenten bovenhaalt in de hoge zanglijn. Tear It Down tapt uit een heel ander vaatje, met zacht gitaargeluid en hoge stem. Iets breekbaarder, iets soberder. Had je gedacht, want dat zachte breekt volledig in het refrein. Opnieuw… muzikale moodswings.
“Don’t let me crawl
Down on my knees
I’ve had enough
And I’m beggin you please
Because this ride
You can’t foresee
When the road is rough
Where will you be”
Een ‘sad love song’ betekent niet altijd een liefdesballade. Where Will You Be blijkt – ook als we de tekst lezen – eerder een ‘bad love song’ want er moet gesmeekt en op de knieën gegaan worden. De gitaarintro klinkt hartverscheurend mooi en als de drums zich daarbij voegen, voel je het onheil al komen. Scherp en heerlijk fel, sluiten ze af! Met vuiligheid in hun sound, zwoel, uitdagende stem van Annelies en meer hardrock-elementen dan hen wellicht lief zijn. Een sterk debuut, dat we graag ook live verwezenlijkt willen zien worden!
De ep werd sterk geproducet door niemand minder dan Tim Toegaert, die we o.a. ook kennen als muzikant van Fleddy Melculy, Janez Detd, Dearly Deported, maar ook als podiummuzikant bij Wil Tura, Helmut Lotti, Johan Verminnen, Urbanus… en van zijn eigen project Parlor.
LinkTree – Facebook – VI.BE – Spotify
