Ze laten een ferme eightiessound horen, maar staan met hun acht voeten in het heden. En daar gaat het flink bergop, voor Subatomic Strangers, want ze speelden intussen op festivals als de Pekkersfeesten, Minirock, Grensrock 2025, daarbovenop ook in het Sportpaleis (intussen AFAS) en speelden niet alleen in eigen land, maar ook in Frankrijk, Duitsland en tourden al twee keer in de UK.
“Onze invloeden gaan van Depeche Mode tot Blondie en van The Cult tot Simple Minds. We doen echter volledig ons eigen ding!”, laat de female fronted rock-/ postpunkband weten. Met Resuwrecked stuurde het Roeselaarse viertal de opvolger van hun debuutalbum Special Satellite (2022) de wereld in.
De titel van het album verwijst zowel naar het woord ‘resurection’ (herrijzenis) als ‘wrecked’ (vernieling). “Alles wat negatief is, wordt afgebroken en opent tegelijkertijd een open deur naar iets beters. Doorheen het bestaan van de band hebben wij enkele tegenslagen gekend. Wij zijn onze voormalige bassist verloren en zijn dan op zoek moeten gaan naar een vervanger die uiteindelijk veel beter bij ons past. Daarna, hebben wij afscheid moeten nemen van onze voormalige drummer, die net geen 4 jaar bij ons had gedrumd. Waarna we terug opnieuw op zoek moesten en na heel wat zoekwerk en geduld hebben we de juiste persoon opnieuw gevonden, resurection.”, legt de band uit.
Enkele nummers kregen we al te horen, toen we hen live aan het werk zagen op La Luna Obscura in Oostende.
Sharon Braye (zang, synths), Mathijs Vrielynck (drums), Nicholas Vermeersch (gitaar, backings) en Jonas Vanelstlande (bas, backings) laten hun tien Resuwrecked-nummers horen, waarin we melodieuze synths krijgen, voorzien van pakkende drums, begeesterende gitaarrifs, donkere baslijnen en de stem van Sharon, die even zwoel als scherp uit de hoek kan komen.
De drumintro van Fool maakt meteen indruk, waarna de track energiek openbarst met veel melodieuze variatie in het gitaarspel en de synthlijntjes, waarbij de zachte backings een mooie meerwaarde zijn. Zwoele zang, eenvoudige drums en een catchy gitaarsound maken What Goes Around een heel toegankelijk, meezingbaar rocknummer. Het semi-akoestische Air laat dan weer de zachte kant van de band horen, als een omarmende liefdesballade. “You’re the air I need to breed” is een zin die ons echter weinig inspirerend klinkt, als dooddoende openingszin en ook het synthriedeltje dat af en toe opduikt, werkt enigszins op de zenuwen.
In Final Fantasy zit een postpunksfeertje in de intro, dat ze niet weten vast te houden wanneer de track zich ontpopt in het refrein. De spoken words over verlangen klinken zoals ze horen te klinken: uitdagend en donker zwoel. Een fijn spel tussen twee verschillende sferen wordt hier neergezet!
In Why You wordt de tekst stoer geponeerd, met een glansrijk instrumentarium dat rijk klinkt op de achtergrond.
Een tof ritme neemt ons mee in het uptempo S.O.S., een behoorlijk alarmerend energiebommetje! Alive is dan weer een liefdesballade, die ons deze keer wel bevalt, omdat het misschien wel een beetje aan een donkerdere versie van Roxette doet denken. Wellicht zitten de “woohooaa’s” daar voor iets tussen.
Dieper en donkerder klinkt Sharons stem in Ashes Of The Past, wat haar ook best past. Dynamisch en haaks laat Sharon in Stand As One pit horen, naast al even pittige riffs en sterke synths. De openingszang van Sharon klinkt zacht in afsluiter The Edge, maar krijgt meteen grimmige kracht bij gezet door de mannelijke zanglijn, waardoor de refreinen zwaar en dramatisch klinken. In het Oosters aandoende intermezzo, krijgt de track ademruimte, waarin de spanning opgebouwd wordt naar een laatste uitbarsting, in volle symfonische metalsfeer. Onze favoriet bewaarden ze voor het laatst. Een fijn album met veel variatie, dat amper dipjes kent, maar ook geen echte hoogtepunten, die zich in onze ziel hadden kunnen beitelen.
Wil je Subatomic Strangers’ nieuwe album live horen? Dat kan op:
24/10 – Kinky Star, Gent
07/11 – Mezz, Breda (NL)
08/11 – Volt, Sittard (NL)
Facebook – VI.BE – Deezer – Spotify
