Soms is de muziek beter dan de bandnaam; dat is bijvoorbeeld het geval bij de nieuwe band Sarcastic Fringehead. De band is vernoemd naar een kleurrijke vissoort die niet per se bekend staat om zijn gevoel voor sarcasme, maar die wel een aantal fascinerende gewoonten heeft. Je kan er alles over lezen in dit artikeltje in The New York Times. De link met de band? Waarlijk geen idee, maar da’s ook prima.
Wat we wel weten is dat Sarcastic Fringehead een kwartet is bestaande uit Joseph Nowell (piano, keyboard, FX), Nicolas Van Belle (gitaar, FX, stem), Emanuel Van Mieghem (contrabas) en Gionata Gardina (drums). Het zijn namen die in de jazzwereld wel wat belletjes doen rinkelen. De vier vonden elkaar in hun liefde voor improvisatie en het prutsen met geluidstexturen en -effecten. Dat vertaalt zich in een album dat regelmatig verrassend uit de hoek komt.
De eerste drie nummers vormen een suite die in één geut werd opgenomen. Zeker opener Something in the Water maakt daarbij veel indruk door de interessante en wild om zich heen slaande klanktaal die de band erin ontwikkelt. Vergeet melodie en conventionele songstructuur. Het kwartet stelt je, met gevoel voor drama, stevig op de proef en schuurt soms tegen de pijngrens aan. Af en toe een beetje pijn kan ook fijn zijn, al ligt de pijngrens bij iedereen uiteraard ergens anders.
Tijdens Movement by the Lake gaat het er heel wat ingetogener aan toe. De balans slaat over naar het niet-percussieve deel van het kwartet. De muziek kabbelt en reflecteert klank als de schittering van zonlicht op een rustig wateroppervlak. Hetzelfde kan trouwens gezegd worden over het derde deel Sunbathing on a Pebble Beach dat naadloos aansluit bij deel twee, maar net iets invasiever klinkt door de distortion die hier en daar wordt toegevoegd.
Tijdens Try Something Different wordt het kot kort en klein geslagen. Het nummer baadt in een intensiteit die de luisteraar stevig op de proef stelt en wordt aangevuurd door een stuwende baslijn die je geen seconde laat uithijgen. Na 6’39” ben je dan ook compleet murw geslagen!
Het perfecte moment voor een portie dronemuziek die als een laag olie op het wateroppervlak de deining tempert. De titel The Sea is as Oil kon niet beter gekozen zijn!
Ook bij afsluiter Eternal Wall geeft de titel al veel weg. Sarcastic Fringehead bouwt een geluidsmuur op bestaande uit op hol geslagen gitaren, drumgeraas waar Animal van de Muppet Show van onder de indruk zou zijn, en een piano die zich onheilspellend beperkt tot het aanslaan van enkele eenvoudige akkoorden.
Dive Into It is een muzikaal statement van een groepje gelijkgestemde zielen dat er duidelijk plezier in schept om af en toe eens stevig keet te schoppen. Het semi-live karakter van de opnames geeft de nummers een frisheid en urgentie die de oren doet spitsen en dat is fijn. Wij zijn fan! Het album werd opgenomen en gemixt door Dries Vanende bij Zinnema in Brussel en gemasterd door Pierre Vervloesem.
