De Amerikaanse singer-songwriter Scott Mickelson is een volhouder. De man versierde in 1982, op 17-jarige leeftijd een eerste platencontract met zijn band Bitter End na een optreden in de legendarisch CBGB’s. Na twee singles werd het contract verbroken waardoor de band na een tijdje uit frustratie uit elkaar ging. In de jaren 90 richtte hij de band Fat Opie op. De nieuwe band ging onder contract met het management van Neil Young en Tom Petty met de belofte dat ze zouden touren met Neil Young. Fat Opie won ook een MTV-talentenjacht waardoor ze live op MTV zouden mogen optreden. De tour met Neil Young is er nooit gekomen en ook MTV hield haar beloftes niet, de band was dan nooit te zien op de muziekzender. Sinds 2015 kent Mickelson eindelijk wat succes, hij treedt nu op en maakt platen onder de naam Mickelson. Het eerste album Flickering werd zelfs genomineerd voor een Grammy.
Known To Be Unkown is ondertussen het vijfde album van Mickelson. De langspeler werd door Scott geschreven en opgenomen tijdens de lockdown. Hij speelt bijna alle instrumenten zelf in behalve de drums, cello en blazers. Op het album vecht hij de culturele en politieke problemen aan van de Verenigde Staten, zoals de wapen agressie, het omgaan met de pandemie,…
Muzikaal klinkt Mickelson hier als een combinatie van een stevige rockende Bruce Springsteen en een meeslepende Eddie Vedder. Het klinkt allemaal heel overtuigend en gedreven. Met het instrumentale Chicago Trasit Authority wijkt hij af van het vertrouwde rock pad met een groovy track vol stomende blazers. Het album opent met het straffe Unarmed American, dat hij ook gebruikt als afsluiter maar dan in akoestische folk versie die al evenveel indruk maakt.
Mickelson mag dan misschien een onbekende artiest zijn, na de beluistering van deze langspeler kunnen we alleen maar concluderen dat de straffe song van deze volhouder even straf zijn als die van Vedder en Springsteen.
BANDCAMP
