Sinds 2021 raast de Belgische postpunkband marcel door verschillende landen met hun anarchistische noisy sound die ergens ligt tussen Dead Kennedys, Talk Talk, Nina Hagen en Jacques Dutronc. Live klinkt deze bende als een op hol geslagen trein die alle richtingen uitgaat en hun debuutplaat charivari (die gemixt werd door Ben Hampson en bekend is voor zijn werk met DITZ, Blood Red Shoes en Lambrini Girls) was een stevig schot in de postpunk-roos. Het Door het succes van deze plaat mochten ze openen voor Yard Act op hun Europese tournee.
Nu is er de opvolger Ô Fornaiz waarvoor Hampson opnieuw instond voor de mix en waarop de geschifte band weer volledig zichzelf is. Zonder compromissen gaan ze weer stevig te keer en het valt wel op dat er meer diversiteit in de plaat zit. Allegro Barbaro bijvoorbeeld is een combinatie van theatrale gothic en snedige postpunk. Tijdens Task Force Diane knallen ze alles kapot, maar in het refrein klinkt de band heel liefelijk en zit er zelf een gitaarriedel in met een Griekse vibe.
In The Digger combineren ze het geschifte van Butthole Surfers met op het einde een experimenteel industrial sfeertje. Basho Basho Basho heeft iets van The Birthday Party gecombineerd met IDLES. St. Glin Glin is een surrealistische cocktail van alles en nog wat waar je op het einde serieus van moet bekomen. Gelukkig volgt daarna de “gewone intense postpunk” van Innersummer waar een heel vreemde en toegankelijk liefelijke break in zit. Ook Sulf begint als een vrij gewone postpunk-track maar krijgt vanuit het niets ineens een jazzy psychedelische ufo te gast…
Entartete Pop is misschien wel marcels poging om een ordinaire popsong te maken die echter uitdraait in een geflipte, hoekige track met speelse stukken fanfare en een kinderkoor. Manu Militari begint als een vrolijk ska-nummer, maar wordt een chaotisch postpunk feestje. Met Spririt Of Eden Hazard Kicking Ball-Boy gaat de band volledig loos en bij de meer dan 9 minuten durende afsluiter The Final Life Of kushim Wang klinkt marcel als een psychedelische folkband die Ravi Shankar op bezoek heeft.
Wat een geweldige geschifte plaat heeft marcel nu weer uitgebracht! Dit is een pure, eigenzinnige en surrealistische potpourri die op de een of de andere manier vrij logisch klinkt, ook al is het eerder chaotisch. Het maakt marcel net zo uniek en boeiend.
Je kan marcel aan het werk zien op:
29/03 – L’Entrepot, Aarlen
11/04 – Botanique, Brussel
