The title says it all: voor één van zijn laatste albums vond Kloot Per W inspiratie bij één van zijn vorige projecten, Sandie Trash. Het vijftal liet eigenzinnige French pop in een electropunksfeertje horen en in die sfeer creëerde Per W twaalf nieuwe tracks, samen met telkens een andere gastvocalist(e) voor elk nummer. Van Franse punk coryfeeën, gothic zangeressen tot Marcel Vanthilt!
En Vanthilt mag het album openen met Mikey Mikey, waarop we hem nog nooit zo uitdagend hoorden als in dit Franse ‘Lolitapunkspeeltje’, zowel zwoel (mede door de female backings) als stoer speels. En ja, Mr. Per W: dít is onmiskenbaar jouw gitaarwerk, van dat kaliber waar wij nog steeds wild van worden!
Barbara B kreeg de stem van Sandra Hagenaar mee, die haar stem stuurs en trashy door de electro-track laat wervelen. Op Chic Death horen we Chiffonstale in een funky song waarin de gitaar zwaar aanwezig is. Een nummer dat onze verbeelding laat dromen van een zwarte doodskist met Chanel-accessoires en verwelkte rode rozen.
Stout, klinkt ze! Shazulla dropt met haar vocalen een portie punkelegantie in Destroy Idol, in een sterk gitaarnummer met strakke beats. “Do you know that bad girls go to hell?” Emanuelle doet er in Eleonor Daisy dus een heerlijk schepje uitdagende badness bovenop, terwijl de gitaren er met flink wat effecten en distortion langs scheuren.
Mystiek en venijnig klinken de instrumenten en Le Berre en Shana S in de strofes Foxy Disco Crash, terwijl ze ons in het refrein swingend de dansvloer op sturen. Speels flirtend leidt Roméo Praly ons door Garage Maurice B “Ce n’est pas dangereux?” Zo klinkt ze alvast wel, Taga Adams in Tissus Venin, een repetitief krachtig nummer. Het is Laurence Castalain die Tara Tara Tara laat klinken, in het meest experimentele instrumentale spinsel op dit album.
Een echt uptempo punknummer mocht niet ontbreken en dat levert Nina Courson aan met Wendigo.
Kim Ohio neemt de hoorn en de rol van Lady Penelope op. Wireless Penelope klinkt onder strak ritme!
Vuil smerige rock-elementen en een zanglijn door Klaus U Wagner krijgen we met heel wat attitude door onze oren geramd in Poison Escalator.
Dat de punkscene slechts weinig goeie zangers kent, weten we. Maar de vocals die we hier te horen krijgen zijn nagenoeg perfect. Of Kloot Per W wist de meest perfecte tracks te schrijven om ze met finesse in te bedden. We gaan hier verder niet veel woorden meer aan schoon schrijven: dit is een ongelofelijk knap album. Funpunk met Franse elegantie!
Kloot Per W Under The Influence Of Sandie Trash is digitaal verschenen, hoewel we deze ook graag op vinyl zouden hebben…
