Home ReviewsAlbum Reviews K-OZ Office (her)ontdekt

K-OZ Office (her)ontdekt

by Nel Mertens

Even terug kregen we een pakketje cd’s in onze brievenbus. Het bleken de drie albums te zijn van het Brusselse, alternatieve viertal K-OZ Office. De deathrock-/batcave-/gothpunk band, waarachter Delvaux, Verbiest en Van Lindhoudt de drijvende krachten zijn voor het uitwerken van de nummers. Opgericht in 1994, waarrond we de laatste jaren maar weinig meer van hoorden.

Maar elk van hun drie albums herbergen sterke, donkere tracks die de volle aandacht verdienen. Zanger Floch poneert zijn stem weelderig in duistere klankruimtes, gevuld met de attitude van elk bandlid. De ene keer melancholisch, de andere keer lekker rebels.

In hun debuutalbum Rage Rage Rage (1996) horen we woede razen in de track Burn, met diepe bass en riffs die nogal haaks overgaan naar melodisch psychedelische gitaarlijnen, terwijl stevig gitaarwerk in Rage het speels uptempo poppy drumritme overneemt. Sailor en To The Office laten dan weer een funky drumritme horen, maar de norse vocalen en ander instrumentarium trekken de song meteen de duistere ondergrond in. In Child’s Dream horen we het tempo meteen de hoogte in gaan, waarbij de drums voorzien worden van enkele andere percussie-toetsen. Qua ritme een beetje de vreemde eend op de plaat, maar wél een ijzersterke opbouw! Use Me kreeg een diabolisch trekje mee, dat bijna mantrische klanken aanneemt in de intro. Daarnaast mag je de tracks Fistfuck en het met het hoogste rock ’n roll-gehalte Sea, Sex And Suicide tegenwoordig wellicht niet meer publiceren zonder er de telefoonnummers van enkele zelfhulplijnen bij te vermelden. Schurende, verscheurde gitaarlijnen, een pittige soms onverwachte ritmesectie en vocals die er staan – zonder perfect gezongen te zijn!

In 1998 bracht K-OZ Office Death 2000 uit. En van bij de eerste track klinkt dat nog een stuk steviger dan het vorige, waarbij alle instrumenten meer in mekaar overvloeien, alsof ze natuurlijker op mekaar afgestemd speelden. Een stuk zwaarder ook, voorzien van meer zware gruis, zoals in Nihilistic Surgery en The Switch. In Holy Anger slagen ze er in met gitaren en blaffende effecten een bijna techno-georiënteerd kantje te integreren in dit uptempo nummer, terwijl het één en al punk blijft uitademen. “I’m In Love With Virgins” klinkt als een heerlijk ironische openingszin en het nummer Maria Theresa brengt een bijna filmische trip met gedonder als gevloek der snaren en de drums die daar af en toe een erg tegendraads rebelleuze stunt laten horen. De titeltrack daagt uit met begintonen van de gitaar, die volledig opengetrokken worden na een halve minuut en we de stuurse track Death 2000 te horen krijgen. Het ritme van drums, maar ook van gitaren in Drop The Baby klinkt schitterend! In Dignity worden deze dan net weer uitgerokken, tot een tragere setting, waarin Flochs stem bruut floreert.
Death 2000 gaf ons vaak het gevoel meer filmisch en verhalend te zijn dan hun debuutalbum en ook qua sound hoor je een knappe evolutie.

Op het album 2000-2012 Was A Gaz (2011) krijgen we een meer apocalyptisch, gothrockgeluid te horen. Orange And Apple Green opent meteen met een duistertrage onheilsvoorspeller, waarin de synths een veel meer uitgesproken rol krijgen. Het wordt meteen duidelijk dat de backing vocals een meerwaarde op dit album zijn. Always Look On The Darkside Of Life is een knappe liefdesverklaring aan drugs! Donkerder dan donker, als een parodie op… Met een hoog Bauhaus-gehalte zetten Death To Humanity en Bloody Joke – voorzien van een knappe electro retro sound en in vrij ruwe opname – toch vooral de punkattitude in de verf. Hoewel we het punktoppunt op dit album toch wel Dophe vinden. Geblend met wat metalinvloeden, klinken de riffs stevig rechtdoor en de – nogal repetitieve – zanglijn wordt recht in ons gezicht geponeerd en daar hebben we helemaal niets op tegen.

Drie rauw krachtige albums, die ons regelmatig deden denken aan de sfeer die Struggler uit Hamont-Achel neer zet. Een donkere sound, met veel punkattitude! De albums zijn verschenen bij Sinzic Records. Een aanrader om ze alle drie in je collectie te hebben!

Website / Facebook / Bandcamp / Soundcloud

You may also like

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Accept Read More