In de numerologie is 12 het getal van de harmonie en de balans, een getal dat daarenboven geluk brengt. Dat moet ook Shalan Alhamwy gedacht hebben toen hij zijn twaalfkoppige ensemble Jiraan (“buren”) oprichtte dat recent hun eerste album uitbracht met daarop, je raadt het al, twaalf nummers.
Shalan Alhamwy (viool, arrangementen), Mohamad Aldouri (viool), Ibrahim Kahila (viola en zang), Emine Bostanci (kemence), Damla Aydin (cello), Katrien Bos (contrabas), Omar Znkawan (sax en klarinet), Lucie Lelaurain (duduk en fluit), Maher Mahmoud (oed), Galina Velikova (zang), Jacobus Thiele (percussie) en Jonas Malfliet (piano en accordeon). Stuk voor stuk zijn het geweldige muzikanten die al in meerdere andere projecten hun ding deden en nu dus ook samen in Jiraan.
Op hun debuutplaat Sirto gaan ze op zoek naar de wortels van de sirto(s). De sirto(s) is instrumentale muziek uit de Turkse, Griekse en Arabische traditie. Dit soort muziek gaat vaak gepaard met een rondedans die lijkt op de horta (Balkan), de halay (Turkije) en de dabke zoals die wordt gedanst in de streek van de Levant. Niet dat we dit allemaal wisten hoor, we lezen het ook maar in het boekje dat bij de cd hoort.
De twaalf discipelen van Jiraan gaan in hun muzikale praktijk op zoek naar wat al deze volkeren met elkaar verbindt eerder dan wat hen scheidt. Een initiatief dat we alleen maar kunnen toejuichen.
Wat krijgen we te horen op Sirto? Muziek gespeeld op een mix van instrumenten uit de Westerse klassieke muziekwereld en uit de Midden-Oosterse cultuur. Een combinatie die een interessant spanningsveld oplevert omdat ze tegelijkertijd vertrouwd en verrassend anders klinkt. Een mooi voorbeeld van de toegevoegde waarde van deze aanpak horen we al vanaf opener Samai Melancholique dat van de hand is van Shalan Alhawny zelf.
Het album bevat veelal instrumentale nummers al worden we misschien wel het meeste geraakt door de nummers waarin de Bulgaarse Galina Velikova haar fluwelen stembanden laat trillen. Of wat moeten we anders met het kippenvel dat zich iedere keer opnieuw in golven aanbiedt bij het beluisteren van Hubava Si (‘jij bent mooi’) of Zaydi Zaydi (‘kom binnen’) een uitnodiging die we met veel plezier aanvaarden.
Sirto gaat echter verder dan deze traditionals en bevat zelfs een herwerking van Zion Hört van JS Bach.
En zo blijven we geboeid luisteren naar wat Jiraan ons ruim een uur lang voorschotelt: een reis door een unieke muzikale wereld waarin verbondenheid het wint van identitair denken. Neen, ze doen niet boodschapperig en dat is ook niet nodig. De muziek spreekt luidt genoeg voor wie haar horen wil.
