Twee jaar geleden ontdekten we hun eerste ep Call For Blood. Na een moeizame doorstart is het Antwerpse psychedelische doom-’n-roll-trio hun DIY-spirit niet kwijt en herrees, als één of andere Belgische kracht van de natuur. Ze doen dat met hun tweede, nieuwe ep Research Into Infinity, waarop hun psychedelische sfeerschepping met doom- en stonerinvloeden uitblinkt.
Michael (gitaar), Terence (drums) en Tonny (bas, zang) zorgen met slechts drie tracks voor maar liefst 21 minuten occult luisterplezier.
Zelfverzekerd, maar zonder agressie klinken de sterke, meerlagig melodische zanglijnen dreigend tussen de donkere riffs en baslagen in Research Into Infinity.
De gitaren gaan een net iets wildere toer op in Arcadia. Strak en stevig in progmetalsfeer gehouden, klinken de vocals glanzend hoog schoon. Er wordt niet geschreeuwd, er worden geen vocale oerknallen geforceerd en net dàt maakt hun sound apart, hoewel de riffs vertrouwd naar klassiekers als Mastodon verwijzen. De gitaarsolo die er op volgt met haakse ritmes, steekt een psychedelisch tandje bij.
De track over de klimaatverloedering klikt rustiger bij aanvang. Met vol doffe jungledrums opent Worldeater, dat pas na enkele minuten tot zijn energetisch hoogtepunt komt en losbreekt. Dat losbarsten is opnieuw geen eruptie aan overdadig lawaai, maar esthetisch gebalde riffs, een ongelofelijk mooi donker trillende baslijn en melodische zang alla Mina Caputo. Intens, vervuld van wanhoop, klinkt Tonny’s stem in een instrumentaal kader dat steeds sterker, voller, vuiler en wilder gaat klinken.
Doom-’n-roll met een grungy stonerkantje. We horen af en toe Mastodon. Maar even goed Life Of Agony. En laat dat nu net twee bands zijn die we wel weten te appreciëren. Laat ons Hraefn er gewoon als derde aan toevoegen.
Research Into Infinity is digitaal verschenen.
