We gaan er niet over liegen maar nogal wat hiphop glijdt van ons af als een stevig in de looksaus gedrenkte homp pittavlees. Je mag dat ding nog zo hard tegen je bast gekwakt krijgen, blijven plakken doet het niet, hoogstens laat het wat vervelende vlekken achter.
Gelukkig is er af en toe is ook een artiest waarvan we denken: “Tiens”. Eentje die ons al vaker verraste is Jan Lemmens aka Glints, de Antwerpse rapper met Engelse roots, het zalige Britse accent en een verfrissende dosis zelfrelativering.
Rap? Hiphop? Ja, maar Glints ziet het toch iets grootser want de ex-koorzanger laat heel regelmatig de innerlijke bard in zichzelf los. Die combinatie werkt meestal uitstekend. Ook zijn goede neus voor een goede “achtergrond” track (in hoeverre zit kompaan en producer Young Yello hier voor iets tussen?) en een welgemikte samenwerking maken dikwijls het verschil.
Openers A Crack of Thunder en Just A Prick (met Roméo Elvis) zijn meteen een schot in de roos.
Hoewel meezinger Roma het als single goed deed, zijn we nog steeds niet 100% overtuigd van de naar Stromae ruikende bombastische koorzang in het refrein.
Blu Samu strekte op haar ep 7 de armen uit naar haar Kaapverdische verleden en deed het toen deels in het Portugees. Ze gaat op datzelfde elan door in So Sorry waarin haar gevoelige zang een welkom tegengewicht vormt voor het vocale en muzikale geweld van Lemmens. Dat Glints ook een funky kantje heeft, ontdekken we in She Flew The Coop waarin we vleugjes Prince en een portie STUFF. elektronica menen te ontwaren.
In All In blikt Glints terug op zijn/een (?) verleden en zoekt er een verklaring voor zijn innerlijke drijfveren. Trompetten, koorzang en stevig drumwerk. Het zijn de ingrediënten die we zijn gaan associëren met het typische Glints geluid.
Al kan het blijkbaar ook anders zoals in The Dark! waarin de basgitaar en donkere synths (een sample van Profondo Rosso van Giorgio Gaslini) de ruggengraat vormen waarrond hij samen met Daan een intrigerend nummer brouwt. Een kant van Glints waar we graag nog wat meer van willen horen. Zalig nummer!
Rear Window brengt de voyeur in Glints naar boven. Tegelijk keren we terug naar het vertrouwde geluid. Wat meer mainstream misschien dan The Dark! maar daarom zeker geen slecht nummer. Afsluiten doen we met een ode aan energie drankjes als Red Bull en ander legaal vergif. In Taurine Tider rijdt Glints gevleugeld de horizon tegemoet op een golf van industriële hoeveelheden cafeïne en aminozuren: “Until they cut-off my wings”. Ja, ’s mans teksten zitten vaak verdomd goed in mekaar!
Als bonus herneemt Glints, samen met collega Feux, Roma, fijn, maar niet echt een must wat ons betreft.
The Dark! is een knoert van een album waarin Glints zichzelf in het vet op de kaart van Belgische toppers zet. Meer zanger stilaan dan rapper maar altijd boeiend en met veel uitroeptekens.
Op 6 mei kan je hem gaan bekijken in de Ancienne Belgique en op 6 juni doet hij zijn ding tijdens Les Ardentes in Rocourt.
