De release van Lucht van een andere planeet gebeurde bewust tijdens de editie van het roemruchte jaarlijkse Kraak-festival dat op 8 maart plaatsvond en dan weet de goede verstaander meteen dat we hier niet met een doorsnee bandje of project van doen hebben, maar met “een specialleke”. Dat wil uiteraard verre van altijd zeggen dat de muziek die op het festival speelt altijd lawaaierig, extreem avelinks, oorverdovend of kadeil hoeft te zijn. Als je ons niet gelooft, probeer dit album van het duo De Vlaamse Primitieven en u gelooft ons voortaan op ons getypte woord.
Volgens het labelopperhoofd van Pang Pang is dit de moeilijkste plaat die hij al uitbracht. We betwijfelen dit echter ten zeerste. Wij vinden dit eerder een streling voor het oor, een plaat voor tot ver- en bewondering in staat zijnde oortjes die immens zullen genieten van de muziek die Jan Boudart (6 en 12-snarige gitaar, banjo, zither, percussie) en Freek Vreys (gitaar, banjo, shruti-box en percussie) uit hun koker richting instrumenten richting muziek laten vloeien.
De titel is ook niet zomaar uit de lucht gegrepen. De muziek, vooral snaarinstrumenten natuurlijk, lijkt afkomstig van een ander universum. Eentje waar het speelse overheerst zonder in boertigheid (we typten ei zo na biertigheid, wat ook zijn charme heeft als woord) te vervallen. Integendeel. Het is doordachte intellectueel aandoende muziek zonder ook maar een seconde als hoogdravend over te komen.
We hebben de plaat inmiddels een tiental keren zijn rondjes laten draaien en zijn elke keer opnieuw verbaasd van de eenvoud en kracht van de stukken, die tegelijk heel gelaagd, inventief en bij momenten enigszins moeilijker te doorgronden zijn. Door het vele draaien is van dat ondoorgrondelijke al lang geen sprake meer. We zijn volledig mee in het verhaal en merken al snel, zelfs al zit het duo een beetje in dezelfde lijn als Venediktos Tempelboom (Benoit Monsieurs) waarom we dit album alsmaar beter blijken te vinden. Dit neigt naar de perfectie waar ook legendes als John Fahey, Robbie Basho en Bert Jansch steeds naar op zoek waren. En laat dat nu net de grote helden zijn van De Vlaamse Primitieven.
Waar Venediktos Tempelboom soms net een beetje te folky klinkt voor onze oren, en we doen niets af aan de kwaliteit van ’s mans werk hoor, leunt de muziek van De Vlaamse Primitieven toch een stuk dichter aan bij wat we van dit soort deuntjes, persoonlijk dan, verwachten. Grappig is dan weer wel dat Monsieurs in stond voor de opname en de mix van deze plaat, om maar te zeggen dat ook hij heel wat in zijn mars heeft. Hemels getokkel is het, vol variatie, aanstekelijker dan het meeste dat we eerder in dit segment aan onze oren lieten passeren. Heel straffe plaat.
Facebook – De Vlaamse Primitieven – PangPang Records
