Ariel Bart is een 23-jarige Israëlische muzikante die zich al vanaf haar zevende bekwaamt in het bespelen van de chromatische mondharmonica. Een bedrieglijk eenvoudig instrument dat jaren oefenen en uitzonderlijke mondtechniek vergt vooraleer het beter klinkt dan het irritante geluid dat de gemiddelde folk fan ermee placht te produceren.
Ariel Bart leerde het instrument bemeesteren in de Jerusalem high school for the Arts waarna ze een tijdje in The New School University in New York rondzwierf en haar bachelor haalde. In New York speelde ze met mensen als Aaron Parks, Reggie Workman, Jane Ira Bloom, Anat Cohen, Jon Cowered, Tony Malaby en Kirk Nurock. Het is uiteraard niet omdat je een handvol namen kan droppen dat je daarom ook effectief muziek kan maken!
Maar vreest niet! Er is nog leven na Toots (al laat ons eigenste Steven De bruyn dat ook al jaren horen). Op In Between herinnert Bart er ons acht nummers lang aan waarom we ooit verliefd werden op een muziekgenre. Ze doet dat evenwel niet alleen, want wat voor een geweldig stel muzikanten verzamelde ze rond zich. Samen met Mayu Shviro (cello), Moshe Elmakias (piano), David Michaeli (contrabas), Amir Bar Akiva (drum) brengt Bart een klein uur lang, Oosters gekruide jazz composities waarin elke muzikant ruimschoots zijn kunnen mag etaleren. Allemaal met een souplesse en bescheidenheid die je bijna zou doen vergeten hoeveel vakmanschap er in elk van de muzikanten schuilt!
Zonder ook maar één moment snoeverig uit te pakken, zet het vijftal een groepsgeluid neer dat onze hypothalamus enthousiast aanspoort tot een overmatige productie van gelukshormoon. En wie zijn wij om onze favoriete klier dit pleziertje te ontzeggen! Niets dan lof dus voor deze eerste van de getalenteerde muzikant.
