The Wheelchair Blues Project daagde enkele muzikanten en beeldende kunstenaars uit om de wereld van de rolstoelgebruikers in te duiken. Initiatiefneemster muzikante en fotografe Lies Demeyer nodigde hen uit in haar wereld. Een onaangepaste wereld waarin ze als rolstoelgebruikster toch nog op heel wat drempels botst.
Samen werkten ze de conceptplaat Let’s Roll uit: een hele plaat met rolstoelen en rolstoelgebruikers in de hoofdrol, want niet alle liedjes moeten over relaties gaan en rollen gaat niet alleen over mobiliteit.
Lies staat zelf al jaren op de wachtlijst voor een persoonlijke assistentiebudget om zelf over de uitbesteding van haar ondersteuning te kunnen beslissen. Want die blijft nodig in deze maatschappij die nog steeds onvoldoende aandacht heeft voor de rollenden onder ons. Lies licht toe: “Ongepland en zonder reservatie de trein nemen zit er niet in bijvoorbeeld. De NMBS heeft recent weer een reeks treinstellen besteld die niet compatibel zijn met de vaak soms pas vernieuwde perrons in de stations en er wordt nog steeds te vaak misbruik gemaakt van de blauwe parkeerkaarten voor personen met een beperking. In veel restaurants en cafés betekent naar het toilet gaan trap op of af en winkels zijn nog steeds niet verplicht om een drempelloze toegang te hebben. Integraal design voor gebouwen en openbaar domein is mooi in theorie, maar in de praktijk vaak niet of onvolledig uitgevoerd en sommige hotels denken rolstoeltoegankelijk te zijn van zodra er een hellend vlak voor de deur ligt… Het is slechts een greep uit de dagdagelijkse realiteit waar rolstoelgebruikers tegen opboksen. Wat voor velen evident is, vraagt soms veel energie, planning en wilskracht. Maar rollers zijn vechters (alle mensen met een beperking overigens)!!! Dat eens onder de aandacht brengen, is één van de bedoelingen van dit project.”
Het doel van het project is deze noodzakelijke aanpassingen onder de aandacht brengen. Voor Lies persoonlijk is het ook een sluitstuk in haar persoonlijke aanvaardingsproces, geeft ze aan.
Singer-songwriters Fernant Zeste, Bad Temper Joe, JD Fox, Broke Ass Benny, Bruno Deneckere, Rianto Delrue, Timothy Van de Gejuchte en Lieven Tavernier verkenden als tekstschrijver een wereld waarmee ze minder vertrouwd zijn en Lies ging de uitdaging aan om met iedereen mee te spelen.
Tot slot werd ook aan een aantal beeldende kunstenaars dezelfde vraag voorgelegd: hoe ziet de Wheelchair Blues eruit? Via grafiek, fotografie, illustratie en tekenkunst tonen ook Annie Van Vlaenderen, Jo Clauwaert en een aantal andere kunstenaars hun kijk op de wereld van de rollers.
Cultuur met een sociale dimensie in een cd met 11 nummers en een 24 pagina’s tellend boekje gegoten!
Het album is verkrijgbaar op cd en is beschikbaar op iTunes, Spotify, Deezer en alle andere digitale platformen. De cd kan je kopen in Music House Recordshop in Oudenaarde of via een berichtje op de Facebookpagina en van zodra corona het toelaat, trekt dit ensemble uiteraard ook naar buiten met dit mooie project!
