Daar zaten we dan. Het was zaterdagavond. Met onze trouwe smartphone ter hand, en onze favoriete sociale media, tuurden we geïntrigeerd naar een video van iemand die met industriële tools extreem vuile tapijten reinigt. Wie net zoals wij, enkele koters heeft rondlopen zal weten dat dit ietwat zielige fenomeen, doorgaat voor ontspanning als wij dagelijks omstreeks 19.00 uur opnieuw het rijk voor onszelf hebben. Dat het huis op dat moment herleid was tot een stort waar zelfs onze voorgenoemde tapijtenreiniger met enige vertwijfeling naar zou kijken, laten we even buiten beschouwing.
Dat gezegd zijnde, is het gelukkig niet al industriële reinigingsvideo’s dat de klok slaat ten huize Luminous Dash. Af en toe plegen we ons nog wel eens buitenshuis te begeven, tenminste als het aanbod aantrekkelijk genoeg is om er na 20 uur wakker voor te blijven. Zo wist afgelopen zaterdag De Warande in Turnhout ons met bijzonder weinig moeite van onze staarsessie weg te halen met een performance van het machtige Voetvolk.
De Warande had voor de gelegenheid het concept van een double bill voorzien waarbij je een voorprogramma naar keuze kon bijwonen in aanloop naar de voorstelling Into The Open van Voetvolk. De bezoekers konden vooraf kiezen tussen de krautrock van Motorik of het iets breekbaarder Piano Works Debussy, eveneens een voorstelling van de hand van Voetvolk. Onze keuze ging naar de tweede optie en we geven je dan ook graag onze ervaring mee.
In Piano Works Debussy waren het danseres Lisbeth Gruwez en pianiste Claire Chevallier die, aan de hand van de composities van Claude Debussy, in samenspel gingen en, naar eigen zeggen, vooral de ruimte tussen de noten van de composities als uitgangspunt namen.
De setting was bijzonder summier. Een piano en een rail met een groot stuk stof waren de enige objecten die op het podium van de schouwburg te bespeuren waren. We moeten eerlijkheidshalve zeggen dat we niet echt bekend zijn met de werken van Claude Debussy maar al bij het begin van de voorstelling waren het vooral noties van klassieke muziek en avant garde die bij ons opkwamen als we naar de composities luisterden. Terwijl Chevallier zich met grote furore een weg baande door de complexe partijen nam Gruwez de presence van het stuk voor zich aan de hand van dans. We voelden van beide partijen een enorme gedrevenheid voor de kunst waar ze mee bezig waren en die is bewonderenswaardig.
En toch, kon de voorstelling ons, ondanks de zichtbare gedrevenheid, moeilijk beroeren. Gedurende het merendeel van de voorstelling zat Chevallier met haar rug naar Gruwez waardoor, door de afwezigheid van oogcontact, voor ons een stuk dynamiek verloren ging. Het was ons ook niet echt duidelijk wat de dans symboliseerde of hoe we de combinatie van dans en muziek moesten interpreteren. Het was mooi dat de bezoekers zelf de kans kregen om een verhaal te geven aan de voorstelling maar tegelijkertijd was er zo weinig context dat het vaak moeilijk werd om de dynamiek te duiden waardoor het geheel, wat ons betreft, zich wat leek te verliezen in hoogdravende nietszeggendheid. Dat laatste was helaas ook het gevoel waarmee we de voorstelling verlieten en dat vinden we bijzonder zonde omdat we zagen dat het geheel met veel liefde en passie werd gebracht.
Op naar Into The Open dan.
Voetvolk bracht hun, vermoedelijke laatste, voorstelling van Into The Open en we waren blij dat we daar getuige van konden zijn. Het was overigens met deze voorstelling dat Voetvolk ons in september 2022 voor een eerste keer van onze sokken blies en ook deze keer zou dat niet anders zijn. Het podium was, naast een resem platformen, ook voorzien van een hele reeks tl-lampen die het geheel een beetje een clubsfeer van de jaren negentig gaven.
Drummer Frederik Heuvinck betrad, gehuld in zijn beste trainingspak, als eerste het podium en trok deze hoogmis van georganiseerde waanzin met de nodige beats op gang. Ook de rest van het collectief betrad vervolgens met mondjesmaat het podium. Wat er dan gebeurde, was er eentje om in te kaderen. Dynamiek, spelplezier en een muzikale pletwals baanden zich vanaf seconde één een weg door de zaal. Voetvolk is energie en het gezelschap wist dan ook zonder veel problemen het publiek naar hun hand te zetten. De dansers vlogen over het podium, het ene moment intiem in elkaar vervlochten, het andere moment in gevecht met hun eigen kledij maar altijd met dezelfde intensiteit.
Bezieler Maarten Van Cauwenberghe zorgde met zijn heerlijk pulserend basgeluid voor een constante drive doorheen de set, terwijl gitarist Elko Blijweert met zijn spel voor de nodige dissonantie zorgde. Het uitgangspunt van het collectief was duidelijk de wisselwerking met het publiek en daar werd sterk op ingezet met een bomvol podium dansende aanwezigen als apotheose op het einde van de set.
Je leest het, superlatieven schieten tekort bij deze set van Voetvolk, alles klopte en wij genoten met volle teugen van de eerste tot de laatste beweging en noot, alvorens we terug huiswaarts keerden naar onze ouwe trouwe tapijtreiniger.
We hebben je hieronder alvast van de nodige links voorzien om zowel, Voetvolk als De Warande te volgen en je van de nodige releases of concerttickets te verzekeren.
VOETVOLK: WEBSITE – FACEBOOK
DE WARANDE: WEBSITE – FACEBOOK
