De naam van deze band deed bij me intussen al een behoorlijk belletje rinkelen maar ik moet eerlijk zijn; zelf had ik nog niet de eer en het genoegen gehad om ze live aan het werk gezien. Zeer erg onterecht bleek nu, want de verrassing was bijzonder groot toen ik in de B 52 te Eernegem voor de eerste (en ongetwijfeld niet de laatste keer) getuige mocht zijn van een puik optreden van Simi Nah.
Deze electro band trad vanavond op als duo bestaande uit Simi en KGB. En hoewel het publiek eerder in een beperkte aanwezigheid vertegenwoordigd was gaf deze zeer sympathieke Française (vox) en “partner in crime/levensgezel” KGB (synths, gitaar en programming) een optreden alsof hun leven er van afhing.
Voor de liefhebbers van muzikale trivia: KGB kan als geluidsingenieur samenwerkingen voorleggen met enkele groten der aarde zoals The Mission, Erasure, Boy George et al, Bij Simi Nah is hij een muzikale duizendpoot die tevens niet vies is van vocale ondersteuning.
Mijn volledige aandacht werd al onmiddellijk getrokken door de meeslepende analoge beats van een geweldige starter met de titel La Machine. En ook het volgende nummer Coco ChaRnel & Mannequin kon me wel heel erg bekoren. Het is dreunende electro dance met een knipoog naar de haute couture en Franse designers. Simi Nah, die geboren en getogen is in Nice, ambieerde immers aanvankelijk een carrière in de modewereld, maar belandde uiteindelijk na enkele omzwervingen in diverse muziekgroepen zoals o.a. The Chicks. Ze reisde in de hoedanigheid als bassiste van Praga Khan en Coma zelfs de hele wereld af.De set van vanavond vervolgde met Flashback waarin de songtitel als een bezwerend mantra werd herhaald en aansluitend Batcave en een werkelijk ijzersterk No Pain No Game.
Simi Nah had voor deze set tevens een gastoptreden voorzien van Chesko (Geert Vandekerkhof), frontman van Der Klinke. Deze had die middag op het Black Easter Festival nog een performance gegeven met zijn side project Story Off maar stond nu voor enkele nummers aan de zijde van Simi Nah. Zo brachten ze samen You Spin Me Round (Like A Record) van Dead Or Alive, Nag Nag Nag, een schitterende en ongelooflijk sterke cover van de klassieker van Cabaret Voltaire. en tenslotte op geweldige wijze Fad Gadget’s Coïtus Interruptus, eveneens een nummer met eeuwigheidswaarde.
Tussendoor bracht Simi Nah nog de eigen nummers Cabaret en Dressing Room, een nummer dat handelt over de onderdrukking van vrouwen en een track is die ik voortaan tot één van mijn favorieten reken.
En wat mij steeds opviel bij werkelijk alle nummers die Simi Nah bracht was het ongelooflijke plezier dat deze zangeres uitstraalde, alsook haar aantrekkelijk én bijzonder expressieve gezicht. En verder uiteraard ook de gedrevenheid en het bezwerende tempo en ritme die beide bandleden aan de dag legden. Beiden waren met momenten werkelijk één met de muziek die ze brachten.
Grauzone’s Eisbär was het laatste nummer ze brachten en werd alweer door de speciale Simi Nah mixer gedraaid zodat stilstaan toch wel heel erg moeilijk was. Deze track werd door KGB gezongen, en ook dat doet hij erg goed.
Na afloop van het concert heb ik het album “Be my guest” aangeschaft. De titel is wel erg goed gekozen, want het hele concept bestaat erin om gerenommeerde gasten (zoals Luc Van Acker & Dirk Ivens en vele anderen) in duo met Simi Nah nieuwe versies te laten maken van new wave-klassiekers. Ik beluisterde deze CD intussen meermaals en hij is echt wel de aankoop waard.
U kan Simi Nah live aan het werk zien o.a op 4 juni aanstaande te Geraardsbergen (Free Entry) https://www.facebook.com/events/1143592062341514/ Ik zou gaan als ik u was…
Special guest Chesko from Der Klinke
M. Luminous Dash
