Dat underground niet hoofdzakelijk voor de alom bekende twee man en de paardenkop moet werd afgelopen weekend met brio bewezen door de mannen van Poppel. Nu ja, de plaat Make Sense bruist van de hitgevoeligheid, getuige de airplay die het Kempense viertal tegenwoordig toebedeeld krijgt van onze nationale radiozenders. Maar in de Costa werd simpelweg getoond hoe het moet. Een uiterst aangename concertzaal en dito klank, enthousiasme op en voor het podium en twee bands die buiten de lijntjes kleuren, zonder te vervallen in muzikaal snobisme. Gewoon omdat ze songs kunnen schrijven…
Wie Poppel een beetje kent, weet dat ene Dries Hermans de gitaarsnaren plukt bij dit viertal. Naast zijn andere band Fake Indians, ook de bezieler van één van de fijnste tapelabels van dit land: Gazer Tapes. Geen wonder dat de support act uit deze stal kwam: I Drove A Tank.
Het kon de perfecte naam zijn voor een noiseband zonder grenzen, maar als je weet dat het een track is van Robert Pollard (Guided By Voices-frontman) snap je dat je het meer moet gaan zoeken in de lo-fi gitaarpopsector. Knappe songs aaneengepraat door bindteksten die over bekende koppen van de Verenigde Naties gaan en waar we geen snars van begrepen, maar we hadden het wel door dat deze vier op zoek zijn naar wat een perfecte indiepopsong moet vormen. Referentiepunten in overvloed, van Built To Spill tot Sebadoh die deze avond een paar kilometer verder in de Trix stonden, en voor ons part zelfs R.E.M. in hun begindagen. Een tikkeltje werken aan de podiumpresence en je hebt alles om te spreken van een fijne band…
De zaal was perfect opgewarmd voor Poppel die hartje Antwerpen gebruikte om hun tweede langspeler te lanceren. Wie ons dagelijks volgt weet dat we er niet kunnen over zwijgen en dat heeft veel te maken met het feit dat Make Sense misschien wel één van de meest perfecte indiepopplaten van dit jaar is geworden. Voor de tweede werden kosten noch moeite gespaard, Twaalf songs met Bert Vliegen achter de knoppen, uitgebracht op het Spaanse Meritorio Records en als tape op (hoe kan het anders) Gazer Tapes.
Poppel omschrijven kan je op verschillende manieren doen. Bijvoorbeeld door te zeggen dat ze wel wat weg hebben van Orange Black (niet toevallig stond daar ene Dieter Von Deurne achter de draaitafels) of gewoon zeggen dat het om vier gasten gaat die een uitgesproken voorliefde voor de 90’s hebben en daar zo hun eigen hedendaags ding mee doen.
Perfecte naam voor een band. Het heeft iets te maken met een bus die door Turnhout reed, alsook het feit dat de vier geen zin hadden in een Engelse naam. Een naam die de lading dekt, al was het maar voor die eerste woorden…pop. Als het over het paard getilde tieneridool Ariana Grande je idee van pop is, zul je er niet veel van snappen wat we ermee willen bedoelen. Als Cut Your Hair van Pavement jouw gedacht is van hoe de perfect three minute pop song moet klinken des te meer…
Zo wat de hele plaat werd in de set gestoken en in gang gezet met Love, gevolgd door de ene zalige song na de andere. De meezinger Just In Case, het Ride-achtige Flower, de noisy Sonic Youth-pop van de titeltrack Make Sense, Don’t Wait dat je wil fluiten voor de persoon waar je je leven aan wil opofferen of Couch dat heerlijk naar The Cure in hun begindagen neigt. Hoogtepunten? Te veel om op te noemen: Show of I Like You waarmee de poppelaars opnieuw op het podium kwamen. Of dan toch Listen, naar ons gevoel de popsong van dit jaar! Keuze te over van wat wij onderstrepen als een topconcertje.
CONCERTDATA
05/10 – Diest, JH Tijl
06/10 – Mechelen, Kuub
09/10 Hoogmis, Edegem
12/10 – Gent, In De Ruimte
19/10 – Kortrijk, Gainsbar
Foto’s (c) Ann Cnockaert
